ΨΑΛΜΟΣ 119

ΨΑΛΜΟΣ 119 - ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΚΕΙΝΟΥ ΠΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΑΔΙΚΑ

ᾨδὴ τῶν ἀναβαθμῶν.

1 Πρὸς Κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐκέκραξα, καὶ εἰσήκουσέ μου.
1 Προς τον Κυριον εις περιστάσεις θλίψεων έκραξα δια της προσευχής και με εισήκουσε·
1 Ωδή των αναβαθμών. Μέσα στη θλίψη μου στον Κύριο φώναξα και μ’ αποκρίθηκε.
2 Κύριε, ῥῦσαι τὴν ψυχήν μου ἀπὸ χειλέων ἀδίκων καὶ ἀπὸ γλώσσης δολίας.
2 και τώρα, Κυριε, γλύτωσε την ψυχήν μου από χείλη, τα οποία ομιλούν εναντίον μου αδικίας και συκοφαντίας, από γλώσσαν, η οποία εξυφαίνει δολοπλοκίας.
2 Κύριε, την ψυχή μου λύτρωσε από τα χείλη που λέν’ ψέματα, από τη γλώσσα της απάτης.
3 τί δοθείη σοι καὶ τί προστεθείη σοι πρὸς γλῶσσαν δολίαν;
3 Ποία βοήθεια πρέπει να σου δοθή, ποία ενίσχυσις πρέπει να προστεθή επί πλέον εις σέ, δια να αποκρούσης την δολοπλόκον γλώσσαν;
3 Πώς να τιμωρηθείς και ποια βαρύτερη ποινή να λάβεις γλώσσα απατηλή;
4 τὰ βέλη τοῦ δυνατοῦ ἠκονημένα, σὺν τοῖς ἄνθραξι τοῖς ἐρημικοῖς.
4 Θα σου δοθούν τα ακονισμένα βέλη του παντοδυνάμου Θεού, τα ωπλισμένα με άνθρακας πυρός, τα οποία κατακαίουν και ερημώνουν.
4 Βέλη πολεμιστή ακονισμένα και φλογισμένα κάρβουνα.
5 οἴμοι! ὅτι ἡ παροικία μου ἐμακρύνθη, κατεσκήνωσα μετὰ τῶν σκηνωμάτων Κηδάρ.
5 Αλλοίμονον! Διότι η παραμονή μου εις την ξένην γην παρετάθη επί μακρόν. Κατεσκήνωσα μαζή με τους σκηνίτας Κηδάρ, με τους βαρβάρους απογόνους του Ισμαήλ.
5 Αλίμονο σ’ εμένα, στη Μεσέχ πάροικος να ζω, στου Κηδάρ μέσα τις σκηνές να μένω.
6 πολλὰ παρῴκησεν ἡ ψυχή μου.
6 Επί πολύν χρόνον παρετάθη η ξενητειά μου.
6 Πάρα πολύν καιρό κατοίκησα μ’ αυτούς που την ειρήνη τη μισούν.
7 μετὰ τῶν μισούντων τὴν εἰρήνην ἤμην εἰρηνικός· ὅταν ἐλάλουν αὐτοῖς, ἐπολέμουν με δωρεάν.
7 Με τους ανθρώπους, οι οποίοι εμισούσαν την ειρήνην, εγώ ήμην πάντοτε ειρηνικός. Οταν συνωμιλούσα με αυτούς, εκείνοι με επολεμούσαν χωρίς λόγον και αφορμήν. Σώσέ με, Κυριε.
7 Εγώ ειρήνη επιθυμώ· μα όταν γι’ αυτήν μιλώ εκείνοι αρχίζουν πόλεμο.

Ερμηνείες Ψαλμού

α1 Πρός δόξα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ.
α2 Γιά νά σταματήσουν οἱ ἐξεγέρσεις καί οἱ ἐθνικές συμφορές.
γ Γιά νά δίνη ὑπομονή καί ἀνεκτικότητα ὁ Θεός στούς ἀνθρώπους, πού εἶναι ἀναγκασμένοι νά συνευρίσκονται μέ δόλιους καί ἄδικους ἀνθρώπους.
ε "..θερμαίνει καί ἀνάπτει εἰς ἔρωτα καί ἀγάπην τῆς ἄνω Ἱερουσαλήμ..".
θ " Ἐν καταστάσει στενοχωρίας καί ἀδημονίας".