ΨΑΛΜΟΣ 20

ΨΑΛΜΟΣ 20 (21) - Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ

1 Εἰς τὸ τέλος· ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ.
1 Στον πρωτοψάλτη· ψαλμός του Δαβίδ.
1 Στον πρωτοψάλτη· ψαλμός του Δαβίδ.
2 Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου εὐφρανθήσεται ὁ βασιλεὺς καὶ ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ σου ἀγαλλιάσεται σφόδρα.
2 Κυριε, ο βασιλεύς ευφραίνεται και θα ευφραίνεται χάρις εις την δύναμιν και την ενίσχυσιν, την οποίαν συ του έδωσες. Θα πλημμυρίζη από πολλήν και μεγάλην αγαλλίασιν δια την από τους εχθρούς μας σωτηρίαν και δια την υγείαν, την οποίαν συ του εχάρισες.
2 Κύριε, για τη δύναμή σου χαίρεται ο βασιλιάς· κι η νικηφόρα σου βοήθεια τον γεμίζει ευφροσύνη.
3 τὴν ἐπιθυμίαν τῆς καρδίας αὐτοῦ ἔδωκας αὐτῷ καὶ τὴν θέλησιν τῶν χειλέων αὐτοῦ οὐκ ἐστέρησας αὐτόν. (διάψαλμα).
3 Εδωκες εις αυτόν ο,τι επεθύμησεν η καρδία του και δεν τον υστέρησες από εκείνο, δια το οποίον με τα ίδια του τα χείλη σε παρεκάλεσε.
3 Ό,τι η καρδιά του πόθησε, του το 'δωσες· και δεν αρνήθηκες ό,τι τα χείλη του ζητήσαν. (Διάψαλμα)
4 ὅτι προέφθασας αὐτὸν ἐν εὐλογίαις χρηστότητος, ἔθηκας ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ στέφανον ἐκ λίθου τιμίου.
4 Μάλλον δε και πριν σε παρακαλέση έσπευσες συ και τον επρόλαβες με τας ευλογίας των ωφελίμων και αγαθών δωρεών σου. Τον εδόξασες και έθεσες εις την κεφαλήν του λαμπρόν βασιλικόν στέμμα με πολυτίμους λίθους.
4 Έτσι ευλογίες του 'δωσες καλόδεχτες, μαλαματένιο στο κεφάλι του έβαλες στέμμα.
5 ζωὴν ᾐτήσατό σε, καὶ ἔδωκας αὐτῷ, μακρότητα ἡμερῶν εἰς αἰῶνα αἰῶνος.
5 Σου εζήτησε ζώην και του εχάρισες πλήθος ημερών, εις αυτόν και στους απογόνους του εις αιώνα αιώνος.
5 Ζωή σού ζήτησε και του 'δωσες, μακροβιότητα αιώνια και παντοτινή.
6 μεγάλη ἡ δόξα αὐτοῦ ἐν τῷ σωτηρίῳ σου, δόξαν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐπιθήσεις ἐπ᾿ αὐτόν·
6 Μεγάλη είναι η δόξα, την οποίαν συ του εξησφάλισες με την σωτήριον βοήθειάν σου. Οπως δε τώρα, έτσι και στο μέλλον θα περιβάλλης αυτόν με δόξαν και μεγαλοπρέπειαν.
6 Μεγάλωσε τη δόξα του η βοήθειά σου· του 'δωσες λάμψη και μεγαλοσύνη.
7 ὅτι δώσεις αὐτῷ εὐλογίαν εἰς αἰῶνα αἰῶνος, εὐφρανεῖς αὐτὸν ἐν χαρᾷ μετὰ τοῦ προσώπου σου.
7 Διότι θα δίδης εις αυτόν και τους απογόνους του συνεχώς και ακαταπαύστως ευλογίαν. Θα τον ευφραίνης και θα τον πλημμυρίζης από απερίγραπτον χαράν δια της επικοινωνίας, που θα έχη με σέ.
7 Εσύ του δίνεις ευλογίες παντοτινές· κι η παρουσία σου χαρά τον πλημμυρίζει.
8 ὅτι ὁ βασιλεὺς ἐλπίζει ἐπὶ Κύριον καὶ ἐν τῷ ἐλέει τοῦ Ὑψίστου οὐ μὴ σαλευθῇ.
8 Διότι ο βασιλεύς έχει στηρίξει τας ελπίδας του εις σέ, τον Κυριον, και χάρις στο έλεος του Θεού του Υψίστου δεν θα κλονισθή ποτέ, αλλά θα μείνη σταθερός και αμετακίνητος εις τον θρόνον του.
8 Ελπίζει ο βασιλιάς στον Κύριο· και με του Ύψιστου τη χάρη θα 'ναι ασφαλής.
9 εὑρεθείη ἡ χείρ σου πᾶσι τοῖς ἐχθροῖς σου, ἡ δεξιά σου εὕροι πάντας τοὺς μισοῦντάς σε.
9 “Είθε, ω βασιλεύ, η χείρ σου στιβαρά να ευρεθή εμπρός και εναντίον όλων των εχθρών σου. Είθε η δεξιά σου να συλλάβη όλους εκείνους, οι οποίοι σε μισούν.
9 Θα βρει το χέρι σου όλους τους εχθρούς σου, το δεξί χέρι σου θα βρει αυτούς που σε μισούν.
10 θήσεις αὐτοὺς εἰς κλίβανον πυρὸς εἰς καιρὸν τοῦ προσώπου σου· Κύριος ἐν ὀργῇ αὐτοῦ συνταράξει αὐτούς, καὶ καταφάγεται αὐτοὺς πῦρ.
10 Οταν το πρόσωπόν σου θα είναι αναμμένον από την δικαίαν οργήν σου εναντίον αυτών, θα τους ρίψη εις την πυράν ωσάν ξύλα μέσα εις αναμμένον κλίβανον. Ο Κυριος και Θεός δια σου θα συνταράξη όλους αυτούς και θα τους καταφάγη το πυρ.
10 Σαν το καμίνι της φωτιάς θα αισθάνονται την τιμωρία σου -στης παρουσίας σου, Κύριε, τον καιρό- με την οργή σου θα τους εξοντώσεις και θα τους καταφάει η φωτιά.
11 τὸν καρπὸν αὐτῶν ἀπὸ τῆς γῆς ἀπολεῖς καὶ τὸ σπέρμα αὐτῶν ἀπὸ υἱῶν ἀνθρώπων,
11 Τον καρπόν της κοιλίας των, τα παιδιά των, θα τα εξαφανίσης από την χώραν των, όπως επίσης και όλους τους απογόνους των ανάμεσα από τους υιούς των ανθρώπων.
11 Θα εξαφανίσεις απ' τη γη τα τέκνα τους, τους απογόνους τους από την οικουμένη.
12 ὅτι ἔκλιναν εἰς σὲ κακά, διελογίσαντο βουλάς, αἷς οὐ μὴ δύνωνται στῆναι.
12 Διότι εξύφαναν και κατήρτισαν πονηρά σχέδια εναντίον σου. Συνέλαβαν δολίας σκέψεις και αποφάσεις, τας οποίας όμως δεν ημπόρεσαν να πραγματοποιήσουν.
12 Γιατί κακές προθέσεις είχαν εναντίον σου· σκέφτηκαν πονηριές μα ξαστοχήσαν.
13 ὅτι θήσεις αὐτοὺς νῶτον· ἐν τοῖς περιλοίποις σου ἑτοιμάσεις τὸ πρόσωπον αὐτῶν.
13 Διότι συ, πολεμών εναντίον αυτών νικηφόρως, θα τους αναγκάσης, να στρέψουν τις πλάτες των και να φύγουν πανικόβλητοι. Με ολίγους στρατιώτας σου θα τους αντιμετωπίσης κατά πρόσωπον και θα τους τρέψης εις φυγήν”.
13 Σ' άτακτη θα τραπούν φυγή, όταν με τη χορδή του τόξου σου τους σκοπεύσεις κατά πρόσωπο.
14 ὑψώθητι, Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου· ᾄσομεν καὶ ψαλοῦμεν τὰς δυναστείας σου.
14 Κυριε και Θεέ μου, με την ακατανίκητον δύναμίν σου ας υψωθής και ας δοξασθής ισχυρός και ανίκητος ενώπιον των εχθρών μας. Ημείς θα αναπέμψωμεν ωδάς δια του στόματος και ψαλμούς με τα μουσικά μας όργανα δοξολογούντες και ευχαριστούντες σε δια τα μεγάλα και αξιοθαύμαστα αυτά έργα σου.
14 Κύριε, δείξε την ανωτερότητά σου με τη δύναμή σου! Θα τραγουδάμε και θα μεγαλύνουμε τα κατορθώματά σου!

Ερμηνείες Ψαλμού

α1 Προσευχή γιά νίκη τοῦ βασιλιᾶ.
α2 Γιά ἐπιτυχία συμφωνιῶν.
β Γιά τήν βασιλεία καί τήν ἐξουσία τοῦ Θεοῦ
γ Γιά νά μαλακώση ὁ Θεός τίς καρδιές τῶν πλουσίων, νά κάνουν ἐλεημοσύνες στούς φτωχούς.