Προς Κολοσσαείς
- Hits: 6706
- Εκτύπωση
Προς Κολοσσαείς 1, 2, 3, 4
Η Επιστολή προς Κολοσσαείς γράφτηκε στην Έφεσο κατά το 52-55 ή στη Ρώμη το 60-62 μ.Χ. Η επιστολή αυτή απευθύνεται προς Χριστιανούς που δεν γνωρίζει προσωπικά ο Παύλος, γιατί δεν ίδρυσε ο ίδιος την Εκκλησία τους.
Από έμμεσες πληροφορίες της επιστολής συνάγεται ότι ο Επαφράς, ο οποίος προερχόταν από τις Κολοσσές, κήρυξε κατ’ εντολή του Παύλου το Ευαγγέλιο και ίδρυσε την Εκκλησία της πόλης αυτής που βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Λύκου, στη δυτική Μ. Ασία (Φρυγία). Κατά το χρόνο συγγραφής της επιστολής ο Επαφράς επισκέφθηκε τον Παύλο στη φυλακή, όπου και τον πληροφόρησε για την κατάσταση των Χριστιανών στις Κολοσσές, επισημαίνοντας ιδιαίτερα τον κίνδυνο που διατρέχει η Εκκλησία τους από κάποια αιρετική διδασκαλία που άρχισε να διαδίδεται.
Η αιρετική διδασκαλία διεκδικούσε για τον εαυτό της το χαρακτηρισμό της «φιλοσοφίας», της ανώτερης δηλαδή γνώσης και κατοχής διδασκαλιών περί Θεού, κόσμου, ανθρώπου κλπ. Περιείχε διατάξεις που αφορούσαν αποχή από τροφές ή ποτά, διακρίσεις ημερών και υποτιμητική στάση έναντι του σώματος. Κεντρικό σημείο της αιρετικής «φιλοσοφίας» ήταν η «θρησκεία των αγγέλων», η λατρεία δηλαδή πνευμάτων και αγγελικών δυνάμεων, που ονομάζονται στην επιστολή «στοιχεία του κόσμου» ή «αρχές και εξουσίες», όμως επέτρεπε συγχρόνως την πίστη στο Χριστό.
Η επιστολή μετά το συνηθισμένο προοίμιο, τις ευχαριστίες και την προσευχή του Παύλου (1,1-12), διακρίνεται σε δυο μέρη εκ των οποίων το πρώτο είναι θεωρητικό-θεολογικό και το δεύτερο ηθικό-παραινετικό.
Στο πρώτο μέρος ο Παύλος τονίζει την υπεροχή και κυριότητα του Χριστού πάνω σ’ όλη την κτίση. Ο Χριστός είναι «κύριος κάθε αρχής και εξουσίας», σ’ αυτόν οφείλουν την ύπαρξη τους τα πάντα, αυτός είναι ο τελικός σκοπός όλων, σ’ αυτόν κατοικεί σωματικά όλη η θεότητα. Στο σταυρό του Χριστού νικήθηκαν ολοσχερώς οι εχθρικές προς το Θεό πνευματικές δυνάμεις κι έτσι οι Χριστιανοί απολυτρώθηκαν από τις αμαρτίες τους και μεταπήδησαν από την εξουσία του σκότους στη βασιλεία του Υιού της αγάπης» του Θεού, που είναι το σώμα του Χριστού, η Εκκλησία.
Οι Χριστιανοί με το βάπτισμα έχουν έχουν απελευθερωθεί από τα στοιχεία του κόσμου και έχουν αναστηθεί μαζί με το Χριστό σε μια καινούργια ζωή, μέσα στο σώμα του Χριστού.
Οι αιρετικοί «φιλόσοφοι» άδικα και χωρίς λόγο πιστεύουν ότι είναι κάτοχοι κάποιας ανώτερης γνώσης, γιατί μόνο στο Χριστό βρίσκονται κρυμμένοι όλοι οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσης. Ο Χριστός που σταυρώθηκε, αναστήθηκε και υψώθηκε στα δεξιά του Θεού, είναι ο Κύριος των πάντων και η κυριαρχία του αναγνωρίζεται μέχρι των περάτων της γης.
Στο δεύτερο μέρος της επιστολής, το ηθικό και παραινετικό, την ηθική προσταγή στηρίζει ο Παύλος στο θάνατο του πιστού μαζί με το Χριστό, η οποία συντελέστηκε στο βάπτισμα και στη συνέγερση με αυτόν σε μια καινούρια ζωή. Περιγράφει ο Απόστολος τις εκδηλώσεις του νέου εν Χριστώ ανθρώπου και δίνει κανόνες ζωής, που δεν αποτελούν προϋπόθεση σωτηρίας των Χριστιανών αλλά καρπό της σωτηρίας που φέρνει ο Χριστός.
Πηγή: Οι πληροφορίες για τα βιβλία της Καινής Διαθήκης προέρχονται από την Αγία Γραφή, της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρείας, Εκδ. 1997ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 1
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
Κολ. 1,1 Παῦλος, ἀπόστολος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ, καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφός, Κολ. 1,1 Παύλος, απόστολος του Χριστού Ιησού με το θέλημα του Θεού, και ο Τιμόθεος ο αδελφός Κολ. 1,2 τοῖς ἐν Κολοσσαῖς ἁγίοις καὶ πιστοῖς ἀδελφοῖς ἐν Χριστῷ· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. Κολ. 1,2 προς τους άγιους και πιστούς αδελφούς στο Χριστό που είναι στις Κολοσσές. Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το Θεό Πατέρα μας.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΘΕΟ
Κολ. 1,3 Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ πάντοτε περὶ ὑμῶν προσευχόμενοι, Κολ. 1,3 Ευχαριστούμε το Θεό Πατέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και πάντοτε για σας προσευχόμαστε, Κολ. 1,4 ἀκούσαντες τὴν πίστιν ὑμῶν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ καὶ τὴν ἀγάπην τὴν εἰς πάντας τοὺς ἁγίους, Κολ. 1,4 επειδή ακούσαμε την πίστη σας στο Χριστό Ιησού και την αγάπη που έχετε για όλους τους αγίους Κολ. 1,5 διὰ τὴν ἐλπίδα τὴν ἀποκειμένην ὑμῖν ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἣν προηκούσατε ἐν τῷ λόγῳ τῆς ἀληθείας τοῦ εὐαγγελίου Κολ. 1,5 εξαιτίας της ελπίδας που απόκειται για σας στους ουρανούς, την οποία προακούσατε στο λόγο της αλήθειας του ευαγγελίου Κολ. 1,6 τοῦ παρόντος εἰς ὑμᾶς, καθὼς καὶ ἐν παντὶ τῷ κόσμῳ, καὶ ἔστι καρποφορούμενον καὶ αὐξανόμενον καθὼς καὶ ἐν ὑμῖν, ἀφ' ἧς ἡμέρας ἠκούσατε καὶ ἐπέγνωτε τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ, Κολ. 1,6 το οποίο παρευρίσκεται σ’ εσάς – καθώς και σε όλο τον κόσμο καρποφορεί και αυξάνει συνεχώς καθώς και μεταξύ σας – από την ημέρα που ακούσατε και γνωρίσατε καλά τη χάρη του Θεού με αλήθεια. Κολ. 1,7 καθὼς καὶ ἐμάθετε ἀπὸ ᾿Επαφρᾶ τοῦ ἀγαπητοῦ συνδούλου ἡμῶν, ὅς ἐστι πιστὸς ὑπὲρ ὑμῶν διάκονος τοῦ Χριστοῦ, Κολ. 1,7 Καθώς μάθατε το κήρυγμα της αλήθειας από τον Επαφρά, τον αγαπητό σύνδουλό μας, που είναι πιστός διάκονος του Χριστού για σας, Κολ. 1,8 ὁ καὶ δηλώσας ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἀγάπην ἐν Πνεύματι. Κολ. 1,8 ο οποίος και μας φανέρωσε την αγάπη σας με το Πνεύμα.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟ
Κολ. 1,9 Διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς, ἀφ' ἧς ἡμέρας ἠκούσαμεν, οὐ παυόμεθα ὑπὲρ ὑμῶν προσευχόμενοι καὶ αἰτούμενοι ἵνα πληρωθῆτε τὴν ἐπίγνωσιν τοῦ θελήματος αὐτοῦ ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ συνέσει πνευματικῇ, Κολ. 1,9 Γι’ αυτό κι εμείς, από την ημέρα που ακούσαμε αυτά, δεν παύουμε για σας να προσευχόμαστε και να ζητούμε να γίνετε πλήρεις στην επίγνωση του θελήματός του με κάθε σοφία και σύνεση πνευματική, Κολ. 1,10 περιπατῆσαι ὑμᾶς ἀξίως τοῦ Κυρίου εἰς πᾶσαν ἀρέσκειαν, ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ καρποφοροῦντες καὶ αὐξανόμενοι εἰς τὴν ἐπίγνωσιν τοῦ Θεοῦ, Κολ. 1,10 ώστε να περπατήσετε αξίως του Κυρίου σε κάθε αρεστό πράγμα, σε κάθε έργο αγαθό καρποφορώντας και αυξανόμενοι με την επίγνωση του Θεού, Κολ. 1,11 ἐν πάσῃ δυνάμει δυναμούμενοι κατὰ τὸ κράτος τῆς δόξης αὐτοῦ εἰς πᾶσαν ὑπομονὴν καὶ μακροθυμίαν, μετὰ χαρᾶς Κολ. 1,11 και να γίνεστε δυνατοί σε κάθε δύναμη σύμφωνα με την ένδοξη εξουσία του σε κάθε υπομονή και μακροθυμία. Με χαρά Κολ. 1,12 εὐχαριστοῦντες τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ τῷ ἱκανώσαντι ἡμᾶς εἰς τὴν μερίδα τοῦ κλήρου τῶν ἁγίων ἐν τῷ φωτί, Κολ. 1,12 να ευχαριστείτε τον Πατέρα που σας έκανε ικανούς για το μερίδιο του κλήρου των αγίων που ζουν στο φως.
ΎΜΝΟΣ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ
Κολ. 1,13 ὃς ἐρρύσατο ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐξουσίας τοῦ σκότους καὶ μετέστησεν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ υἱοῦ τῆς ἀγάπης αὐτοῦ, Κολ. 1,13 Αυτός μας έσωσε από την εξουσία του σκότους και μας μετάθεσε στη βασιλεία του αγαπητού του Υιού, Κολ. 1,14 ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν, τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν· Κολ. 1,14 μέσω του οποίου έχουμε την απολύτρωση, την άφεση των αμαρτιών. Κολ. 1,15 ῞Ος ἐστιν εἰκὼν τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως, Κολ. 1,15 Αυτός είναι εικόνα του Θεού του αόρατου, πρωτότοκος όλης της κτίσης, Κολ. 1,16 ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τὰ πάντα, τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα, εἴτε θρόνοι εἴτε κυριότητες εἴτε ἀρχαὶ εἴτε ἐξουσίαι· τὰ πάντα δι' αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν ἔκτισται· Κολ. 1,16 γιατί με αυτόν χτίστηκαν τα πάντα στους ουρανούς και πάνω στη γη, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχές είτε εξουσίες. Τα πάντα μέσω αυτού και γι’ αυτόν είναι χτισμένα. Κολ. 1,17 καὶ αὐτός ἐστι πρὸ πάντων, καὶ τὰ πάντα ἐν αὐτῷ συνέστηκε, Κολ. 1,17 Και αυτός είναι πριν απ’ όλα και τα πάντα με αυτόν συγκρατιούνται. Κολ. 1,18 καὶ αὐτός ἐστιν ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος, τῆς ἐκκλησίας· ὅς ἐστιν ἀρχή, πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, ἵνα γένηται ἐν πᾶσιν αὐτὸς πρωτεύων, Κολ. 1,18 Και αυτός είναι η κεφαλή του σώματος, της εκκλησίας. Ο οποίος είναι αρχή, πρωτότοκος από τους νεκρούς, για να γίνει σε όλα αυτός πρώτος, Κολ. 1,19 ὅτι ἐν αὐτῷ εὐδόκησε πᾶν τὸ πλήρωμα κατοικῆσαι Κολ. 1,19 επειδή σ’ αυτόν ευδόκησε να κατοικήσει όλο το πλήρωμα Κολ. 1,20 καὶ δι' αὐτοῦ ἀποκαταλλάξαι τὰ πάντα εἰς αὐτόν, εἰρηνοποιήσας διὰ τοῦ αἵματος τοῦ σταυροῦ αὐτοῦ, δι' αὐτοῦ εἴτε τὰ ἐπὶ τῆς γῆς εἴτε τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Κολ. 1,20 και μέσω αυτού να συμφιλιώσει τα πάντα στον εαυτό του, αφού ειρηνοποίησε μέσω του αίματος του σταυρού του, μέσω αυτού, είτε τα επίγεια είτε τα επουράνια.
Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΚΟΛΟΣΣΑΕΩΝ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ
Κολ. 1,21 καὶ ὑμᾶς ποτε ὄντας ἀπηλλοτριωμένους καὶ ἐχθροὺς τῇ διανοίᾳ ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς πονηροῖς, νυνὶ δὲ ἀποκατήλλαξεν Κολ. 1,21 Και εσάς που ήσασταν κάποτε αποξενωμένοι και εχθροί του Θεού στη διάνοια μέσα στα έργα σας τα κακά, Κολ. 1,22 ἐν τῷ σώματι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ διὰ τοῦ θανάτου, παραστῆσαι ὑμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους καὶ ἀνεγκλήτους κατενώπιον αὐτοῦ, Κολ. 1,22 τώρα επίσης σας συμφιλίωσε μαζί του με το σάρκινο σώμα του διαμέσου του θανάτου του, για να σας παρουσιάσει άγιους και άμωμους και ακατηγόρητους μπροστά του, Κολ. 1,23 εἴ γε ἐπιμένετε τῇ πίστει τεθεμελιωμένοι καὶ ἑδραῖοι καὶ μὴ μετακινούμενοι ἀπὸ τῆς ἐλπίδος τοῦ εὐαγγελίου οὗ ἠκούσατε, τοῦ κηρυχθέντος ἐν πάσῃ τῇ κτίσει τῇ ὑπὸ τὸν οὐρανόν, οὗ ἐγενόμην ἐγὼ Παῦλος διάκονος. Κολ. 1,23 αν βέβαια επιμένετε στην πίστη και είστε θεμελιωμένοι και εδραίοι και αμετακίνητοι από την ελπίδα του ευαγγελίου που ακούσατε, το οποίο κηρύχτηκε σε όλη την κτίση που είναι κάτω από τον ουρανό, του οποίου εγώ ο Παύλος έγινα διάκονος.
Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Κολ. 1,24 Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου ὑπὲρ ὑμῶν καὶ ἀνταναπληρῶ τὰ ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί μου ὑπὲρ τοῦ σώματος αὐτοῦ, ὅ ἐστιν ἡ ἐκκλησία, Κολ. 1,24 Τώρα χαίρομαι μέσα στα παθήματα που υποφέρω για χάρη σας και αντί εκείνου αναπληρώνω τα υστερήματα των θλίψεων του Χριστού στη σάρκα μου για χάρη του σώματός του, που είναι η εκκλησία. Κολ. 1,25 ἧς ἐγενόμην ἐγὼ διάκονος κατὰ τὴν οἰκονομίαν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι εἰς ὑμᾶς, πληρῶσαι τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, Κολ. 1,25 Της οποίας εγώ έγινα διάκονος, σύμφωνα με την διαχείριση του σχεδίου του Θεού που μου δόθηκε για σας, ώστε να κηρύξω πλήρως το λόγο του Θεού, Κολ. 1,26 τὸ μυστήριον τὸ ἀποκεκρυμμένον ἀπὸ τῶν αἰώνων καὶ ἀπὸ τῶν γενεῶν, νυνὶ δὲ ἐφανερώθη τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, Κολ. 1,26 το μυστήριο που ήταν κρυμμένο από την αρχή των αιώνων και από τις προηγούμενες γενεές – αλλά τώρα φανερώθηκε στους αγίους του. Κολ. 1,27 οἷς ἠθέλησεν ὁ Θεὸς γνωρίσαι τίς ὁ πλοῦτος τῆς δόξης τοῦ μυστηρίου τούτου ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὅς ἐστι Χριστὸς ἐν ὑμῖν, ἡ ἐλπὶς τῆς δόξης· Κολ. 1,27 Σ’ αυτούς θέλησε ο Θεός να γνωρίσει ποιος είναι ο πλούτος της δόξας του μυστηρίου τούτου στα έθνη, που είναι ο Χριστός μέσα σας, η ελπίδα της δόξας. Κολ. 1,28 ὃν ἡμεῖς καταγγέλλομεν νουθετοῦντες πάντα ἄνθρωπον καὶ διδάσκοντες πάντα ἄνθρωπον ἐν πάσῃ σοφίᾳ, ἵνα παραστήσωμεν πάντα ἄνθρωπον τέλειον ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ· Κολ. 1,28 Αυτόν εμείς αναγγέλλουμε, νουθετώντας κάθε άνθρωπο και διδάσκοντας κάθε άνθρωπο με όλη τη σοφία, για να παρουσιάσουμε κάθε άνθρωπο τέλειο στο Χριστό. Κολ. 1,29 εἰς ὃ καὶ κοπιῶ ἀγωνιζόμενος κατὰ τὴν ἐνέργειαν αὐτοῦ τὴν ἐνεργουμένην ἐν ἐμοὶ ἐν δυνάμει. Κολ. 1,29 Γι’ αυτό και κοπιάζω και αγωνίζομαι σύμφωνα με την ενέργειά του που ενεργείται μέσα μου με δύναμη.
ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2
Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Κολ. 2,1 Θέλω γὰρ ὑμᾶς εἰδέναι ἡλίκον ἀγῶνα ἔχω περὶ ὑμῶν καὶ τῶν ἐν Λαοδικείᾳ καὶ ὅσοι οὐχ ἑωράκασι τὸ πρόσωπόν μου ἐν σαρκί, Κολ. 2,1 Γιατί θέλω να ξέρετε πόσο μεγάλο αγώνα έχω για σας και γι’ αυτούς που είναι στη Λαοδίκεια και για όσους δεν έχουν δει το πρόσωπό μου σωματικά, Κολ. 2,2 ἵνα παρακληθῶσιν αἱ καρδίαι αὐτῶν, συμβιβασθέντων ἐν ἀγάπῃ καὶ εἰς πάντα πλοῦτον τῆς πληροφορίας τῆς συνέσεως, εἰς ἐπίγνωσιν τοῦ μυστηρίου τοῦ Θεοῦ καὶ πατρὸς καὶ τοῦ Χριστοῦ, Κολ. 2,2 για να παρηγορηθούν οι καρδιές τους και να κρατηθούν μαζί μέσα στην αγάπη και σε όλο τον πλούτο που υπάρχει στην πλήρη βεβαιότητα της σύνεσης, ώστε να γνωρίζουν καλά το μυστήριο του Θεού, δηλαδή του Χριστού, Κολ. 2,3 ἐν ᾧ εἰσι πάντες οἱ θησαυροὶ τῆς σοφίας καὶ τῆς γνώσεως ἀπόκρυφοι. Κολ. 2,3 μέσα στον οποίο είναι απόκρυφοι όλοι οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσης. Κολ. 2,4 Τοῦτο δὲ λέγω ἵνα μή τις ὑμᾶς παραλογίζηται ἐν πιθανολογίᾳ· Κολ. 2,4 Αυτό το λέω, για να μη σας κάνει κανείς να παραλογίζεστε με πιθανολογία. Κολ. 2,5 εἰ γὰρ καὶ τῇ σαρκὶ ἄπειμι, ἀλλὰ τῷ πνεύματι σὺν ὑμῖν εἰμι, χαίρων καὶ βλέπων ὑμῶν τὴν τάξιν καὶ τὸ στερέωμα τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως ὑμῶν. Κολ. 2,5 Γιατί αν και με τη σάρκα είμαι απών, όμως με το πνεύμα είμαι μαζί σας, χαίροντας και βλέποντας την τάξη σας και τη στερεότητα της πίστης σας στο Χριστό.
ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ
Κολ. 2,6 ῾Ως οὖν παρελάβετε τὸν Χριστὸν ᾿Ιησοῦν τὸν Κύριον, ἐν αὐτῷ περιπατεῖτε, Κολ. 2,6 Όπως λοιπόν παραλάβατε το Χριστό Ιησού τον Κύριο, ενωμένοι με αυτόν να περπατάτε, Κολ. 2,7 ἐρριζωμένοι καὶ ἐποικοδομούμενοι ἐν αὐτῷ καὶ βεβαιούμενοι ἐν τῇ πίστει καθὼς ἐδιδάχθητε, περισσεύοντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ. Κολ. 2,7 ριζωμένοι και εποικοδομούμενοι σ’ αυτόν, και να βεβαιώνεστε στην πίστη καθώς διδαχτήκατε, περισσεύοντας στην ευχαριστία. Κολ. 2,8 Βλέπετε μή τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συλαγωγῶν διὰ τῆς φιλοσοφίας καὶ κενῆς ἀπάτης, κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ οὐ κατὰ Χριστόν· Κολ. 2,8 Προσέχετε μήπως υπάρξει κάποιος που σας αρπάξει σαν λάφυρό του με τη φιλοσοφία και με τη μάταιη απάτη κατά την παράδοση των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου και όχι κατά Χριστό. Κολ. 2,9 ὅτι ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τὸ πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς, Κολ. 2,9 Γιατί μέσα σ’ αυτόν κατοικεί όλο το πλήρωμα της θεότητας σωματικά, Κολ. 2,10 καὶ ἐστὲ ἐν αὐτῷ πεπληρωμένοι, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλὴ πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας, Κολ. 2,10 και είστε τοποθετημένοι ως πλήρωμα μέσα σ’ αυτόν, ο οποίος είναι η κεφαλή κάθε αρχής και εξουσίας. Κολ. 2,11 ἐν ᾧ καὶ περιετμήθητε περιτομῇ ἀχειροποιήτῳ ἐν τῇ ἀπεκδύσει τοῦ σώματος τῶν ἁμαρτιῶν τῆς σαρκός, ἐν τῇ περιτομῇ τοῦ Χριστοῦ, Κολ. 2,11 Μέσω αυτού και περιτμηθήκατε με περιτομή αχειροποίητη, με το γδύσιμο του σώματος της σάρκας, με την περιτομή του Χριστού, Κολ. 2,12 συνταφέντες αὐτῷ ἐν τῷ βαπτίσματι, ἐν ᾧ καὶ συνηγέρθητε διὰ τῆς πίστεως τῆς ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐγείραντος αὐτὸν ἐκ τῶν νεκρῶν. Κολ. 2,12 αφού ταφήκατε μαζί του στο βάφτισμα, με τον οποίο και εγερθήκατε μαζί διαμέσου της πίστης στην ενέργεια του Θεού ο οποίος τον έγειρε από τους νεκρούς. Κολ. 2,13 καὶ ὑμᾶς, νεκροὺς ὄντας ἐν τοῖς παραπτώμασι καὶ τῇ ἀκροβυστίᾳ τῆς σαρκὸς ὑμῶν, συνεζωοποίησεν ὑμᾶς σὺν αὐτῷ, χαρισάμενος ἡμῖν πάντα τὰ παραπτώματα, Κολ. 2,13 Και εσάς, που ήσασταν νεκροί μέσα στα παραπτώματα και στην ακροβυστία της σάρκας σας, σας ζωοποίησε μαζί με αυτόν, αφού μας χάρισε όλα τα παραπτώματα. Κολ. 2,14 ἐξαλείψας τὸ καθ' ἡμῶν χειρόγραφον τοῖς δόγμασιν ὃ ἦν ὑπεναντίον ἡμῖν, καὶ αὐτὸ ἦρεν ἐκ τοῦ μέσου προσηλώσας αὐτὸ τῷ σταυρῷ· Κολ. 2,14 Εξάλειψε το ενάντια σ’ εμάς χειρόγραφο με τα δόγματα που ήταν εναντίον μας, και αυτό το έχει σηκώσει από το μέσο και το κάρφωσε στο σταυρό. Κολ. 2,15 ἀπεκδυσάμενος τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας ἐδειγμάτισεν ἐν παρρησίᾳ, θριαμβεύσας αὐτοὺς ἐν αὐτῷ. Κολ. 2,15 Απογύμνωσε τις αρχές και τις εξουσίες και τις διαπόμπεψε δημόσια, αφού θριάμβευσε εναντίον τους με τον εαυτό του.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
Κολ. 2,16 Μὴ οὖν τις ὑμᾶς κρινέτω ἐν βρώσει ἢ ἐν πόσει ἢ ἐν μέρει ἑορτῆς ἢ νουμηνίας ἢ σαββάτων, Κολ. 2,16 Ας μη σας κρίνει κανείς, λοιπόν, σχετικά με τροφή και με ποτό ή αναφορικά με γιορτή ή με νεομηνία ή με σάββατα. Κολ. 2,17 ἅ ἐστι σκιὰ τῶν μελλόντων, τὸ δὲ σῶμα Χριστοῦ. Κολ. 2,17 τα οποία είναι σκιά των μελλοντικών πραγμάτων, ενώ το σώμα της σκιάς είναι του Χριστού. Κολ. 2,18 μηδεὶς ὑμᾶς καταβραβευέτω θέλων ἐν ταπεινοφροσύνῃ καὶ θρησκείᾳ τῶν ἀγγέλων, ἃ μὴ ἑώρακεν ἐμβατεύων, εἰκῆ φυσιούμενος ὑπὸ τοῦ νοὸς τῆς σαρκὸς αὐτοῦ, Κολ. 2,18 Κανείς ας μη σας καταδυναστεύει, κάνοντας το δικό του θέλημα με φαινομενική ταπεινοφροσύνη και με θρησκεία των αγγέλων, τα οποία έχει δει καθώς καταγίνεται μ’ αυτά, ενώ φουσκώνει με υπερηφάνεια χωρίς λόγο από τον σαρκικό νου του, Κολ. 2,19 καὶ οὐ κρατῶν τὴν κεφαλήν, ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα διὰ τῶν ἁφῶν καὶ συνδέσμων ἐπιχορηγούμενον καὶ συμβιβαζόμενον αὔξει τὴν αὔξησιν τοῦ Θεοῦ. Κολ. 2,19 και που δεν κρατά την κεφαλή, από τον Οποίο όλο το σώμα με τις αρθρώσεις και με τους συνδέσμους τροφοδοτείται, συνενώνεται και αυξάνει την αύξηση του Θεού. Κολ. 2,20 Εἰ οὖν ἀπεθάνετε σὺν τῷ Χριστῷ ἀπὸ τῶν στοιχείων τοῦ κόσμου, τί ὡς ζῶντες ἐν κόσμῳ δογματίζεσθε, Κολ. 2,20 Αν πεθάνατε μαζί με το Χριστό για τα στοιχεία του κόσμου, γιατί σαν να ζείτε κοσμικά δογματίζεστε; Κολ. 2,21 μὴ ἅψῃ μηδὲ γεύσῃ μηδὲ θίγῃς Κολ. 2,21 “Μην αγγίξεις μήτε να γευτείς μήτε να θίξεις” Κολ. 2,22 ἅ ἐστι πάντα εἰς φθορὰν τῇ ἀποχρήσει κατὰ τὰ ἐντάλματα καὶ διδασκαλίας τῶν ἀνθρώπων; Κολ. 2,22 πράγματα που όλα πρόκειται να φθαρούν στην κοιλιά με την πέψη, σύμφωνα με τις εντολές και με τις διδασκαλίες των ανθρώπων, Κολ. 2,23 ἅτινά ἐστι λόγον μὲν ἔχοντα σοφίας ἐν ἐθελοθρησκείᾳ καὶ ταπεινοφροσύνῃ καὶ ἀφειδίᾳ σώματος, οὐκ ἐν τιμῇ τινι πρὸς πλησμονὴν τῆς σαρκός. Κολ. 2,23 τα οποία έχουν, βέβαια, λόγια σοφίας με εθελοθρησκία και με φαινομενική ταπεινοφροσύνη και με σκληρότητα στο σώμα, αλλά δεν έχουν καμιά αξία, χρησιμεύουν μόνο για να ικανοποιήσουν πλήρως τη σάρκα.
ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3
Ο ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Κολ. 3,1 Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος, Κολ. 3,1 Αν λοιπόν εγερθήκατε μαζί με το Χριστό, τα άνω να ζητάτε, εκεί όπου ο Χριστός κάθεται συνεχώς στα δεξιά του Θεού. Κολ. 3,2 τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς. Κολ. 3,2 τα άνω να φρονείτε, όχι όσα είναι πάνω στη γη. Κολ. 3,3 ἀπεθάνετε γάρ, καὶ ἡ ζωὴ ὑμῶν κέκρυπται σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ Θεῷ· Κολ. 3,3 Γιατί πεθάνατε και η ζωή σας είναι κρυμμένη μαζί με το Χριστό μέσα στο Θεό. Κολ. 3,4 ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. Κολ. 3,4 Όταν ο Χριστός, η ζωή σας, φανερωθεί, τότε και εσείς μαζί του θα φανερωθείτε με δόξα. Κολ. 3,5 Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, Κολ. 3,5 Νεκρώστε, λοιπόν, τα μέλη σας που είναι πάνω στη γη, πορνεία, ακαθαρσία, πάθος, κακή επιθυμία και την πλεονεξία, που είναι ειδωλολατρία. Κολ. 3,6 δι' ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, Κολ. 3,6 Γι’ αυτά έρχεται η οργή του Θεού πάνω στους γιους της απείθειας. Κολ. 3,7 ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· Κολ. 3,7 Μεταξύ των οποίων κι εσείς περπατήσατε κάποτε, όταν ζούσατε μέσα σ’ αυτά. Κολ. 3,8 νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· Κολ. 3,8 Τώρα, όμως, αποθέστε κι εσείς τα πάντα, οργή, θυμό, κακία, βλαστήμια, αισχρολογία από το στόμα σας. Κολ. 3,9 μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ Κολ. 3,9 Μην ψεύδεστε ο ένας στον άλλο, αφού γδυθήκατε τον παλιό άνθρωπο μαζί με τις πράξεις του Κολ. 3,10 καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, Κολ. 3,10 και ντυθήκατε το νέο, που ανακαινίζεται σε επίγνωση κατά την εικόνα εκείνου που τον δημιούργησε, Κολ. 3,11 ὅπου οὐκ ἔνι ῞Ελλην καὶ ᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός. Κολ. 3,11 όπου δεν υπάρχει Έλληνας και Ιουδαίος, περιτομή και ακροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δούλος, ελεύθερος, αλλά τα πάντα και σε όλους είναι ο Χριστός. Κολ. 3,12 ᾿Ενδύσασθε οὖν, ὡς ἐκλεκτοὶ τοῦ Θεοῦ ἅγιοι καὶ ἠγαπημένοι, σπλάγχνα οἰκτιρμοῦ, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πρᾳότητα, μακροθυμίαν, Κολ. 3,12 Ντυθείτε, λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού άγιοι και αγαπημένοι, με σπλάχνα οικτιρμού, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνη, πραότητα, μακροθυμία. Κολ. 3,13 ἀνεχόμενοι ἀλλήλων καὶ χαριζόμενοι ἑαυτοῖς ἐάν τις πρός τινα ἔχῃ μομφήν· καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἐχαρίσατο ὑμῖν, οὕτω καὶ ὑμεῖς· Κολ. 3,13 Να ανέχεστε ο ένας τον άλλο και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλο αν κάποιος έχει παράπονο εναντίον άλλου. Καθώς και ο Κύριος σας συγχώρεσε, έτσι κι εσείς. Κολ. 3,14 ἐπὶ πᾶσι δὲ τούτοις τὴν ἀγάπην, ἥτις ἐστὶ σύνδεσμος τῆς τελειότητος. Κολ. 3,14 Και πάνω σ’ όλα αυτά να βάλετε την αγάπη, που είναι ο σύνδεσμος της τελειότητας. Κολ. 3,15 καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ βραβευέτω ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, εἰς ἣν καὶ ἐκλήθητε ἐν ἑνὶ σώματι· καὶ εὐχάριστοι γίνεσθε· Κολ. 3,15 Και η ειρήνη του Χριστού ας κυβερνά μέσα στις καρδιές σας, στην οποία και κληθήκατε να ζείτε σε ένα σώμα. και να γίνεστε ευγνώμονες. Κολ. 3,16 ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ ἐνοικείτω ἐν ὑμῖν πλουσίως, ἐν πάσῃ σοφίᾳ διδάσκοντες καὶ νουθετοῦντες ἑαυτοὺς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ἐν χάριτι ᾄδοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ. Κολ. 3,16 Ο λόγος του Χριστού ας κατοικεί μέσα σας πλούσια, με όλη τη σοφία διδάσκοντας και νουθετώντας ο ένας τον άλλο, με ψαλμούς, με ύμνους και με ωδές πνευματικές, με τη χάρη τραγουδώντας μέσα από τις καρδιές σας στο Θεό. Κολ. 3,17 καὶ πᾶν ὅ,τι ἂν ποιῆτε ἐν λόγῳ ἢ ἐν ἔργῳ, πάντα ἐν ὀνόματι Κυρίου ᾿Ιησοῦ, εὐχαριστοῦντες τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ δι' αὐτοῦ. Κολ. 3,17 Και καθετί, ότι κι αν κάνετε, με λόγια ή με έργα, όλα να τα κάνετε στο όνομα του Κυρίου Ιησού, ευχαριστώντας το Θεό Πατέρα μέσω αυτού.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Κολ. 3,18 Αἱ γυναῖκες ὑποτάσσεσθε τοῖς ἀνδράσιν, ὡς ἀνῆκεν ἐν Κυρίῳ. Κολ. 3,18 Οι γυναίκες, να υποτάσσεστε στους άντρες σας, όπως είναι σωστό στον Κύριο. Κολ. 3,19 Οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκας καὶ μὴ πικραίνεσθε πρὸς αὐτάς. Κολ. 3,19 Οι άντρες, να αγαπάτε τις γυναίκες σας και μη γίνεστε πικροί προς αυτές. Κολ. 3,20 Τὰ τέκνα ὑπακούετε τοῖς γονεῦσι κατὰ πάντα· τοῦτο γάρ ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. Κολ. 3,20 Τα παιδιά, να υπακούτε στους γονείς σας σε όλα, γιατί αυτό είναι ευάρεστο στον Κύριο. Κολ. 3,21 Οἱ πατέρες μὴ ἐρεθίζετε τὰ τέκνα ὑμῶν, ἵνα μὴ ἀθυμῶσιν. Κολ. 3,21 Οι πατέρες, μην ερεθίζετε τα παιδιά σας, για να μην αποθαρρύνονται. Κολ. 3,22 Οἱ δοῦλοι ὑπακούετε κατὰ πάντα τοῖς κατὰ σάρκα κυρίοις, μὴ ἐν ὀφθαλμοδουλίαις, ὡς ἀνθρωπάρεσκοι, ἀλλ' ἐν ἁπλότητι καρδίας, φοβούμενοι τὸν Θεόν. Κολ. 3,22 Οι δούλοι, να υπακούτε σε όλα στους κατά σάρκα κυρίους σας, όχι με οφθαλμοδουλία σαν ανθρωπάρεσκοι, αλλά με απλότητα καρδιάς να φοβάστε τον Κύριο. Κολ. 3,23 καὶ πᾶν ὅ,τι ἐὰν ποιῆτε, ἐκ ψυχῆς ἐργάζεσθε, ὡς τῷ Κυρίῳ καὶ οὐκ ἀνθρώποις, Κολ. 3,23 Ό,τι κι αν κάνετε, με την ψυχή σας να το εργάζεστε όπως στον Κύριο και όχι σε ανθρώπους, Κολ. 3,24 εἰδότες ὅτι ἀπὸ Κυρίου ἀπολήψεσθε τὴν ἀνταπόδοσιν τῆς κληρονομίας· τῷ γὰρ Κυρίῳ Χριστῷ δουλεύετε· Κολ. 3,24 και να ξέρετε ότι από τον Κύριο θα απολάβετε την ανταπόδοση της ουράνιας κληρονομιάς. Στον Κύριο Χριστό να υπηρετείτε ως δούλοι. Κολ. 3,25 ὁ δὲ ἀδικῶν κομιεῖται ὃ ἠδίκησε, καὶ οὐκ ἔστι προσωποληψία. Κολ. 3,25 Γιατί εκείνος που αδικεί θα πάρει αυτό που αδίκησε, και δεν υπάρχει προσωποληψία.
ΠΡΟΣ ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 4
ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ
Κολ. 4,1 Οἱ κύριοι τὸ δίκαιον καὶ τὴν ἰσότητα τοῖς δούλοις παρέχεσθε, εἰδότες ὅτι καὶ ὑμεῖς ἔχετε Κύριον ἐν οὐρανοῖς. Κολ. 4,1 Οι κύριοι, το δίκαιο και την ισότητα να παρέχετε στους δούλους σας, και να ξέρετε ότι και εσείς έχετε Κύριο στον ουρανό. Κολ. 4,2 Τῇ προσευχῇ προσκαρτερεῖτε, γρηγοροῦντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ, Κολ. 4,2 Στην προσευχή να επιμένετε καρτερικά, να αγρυπνείτε σε αυτή με ευχαριστία, Κολ. 4,3 προσευχόμενοι ἅμα καὶ περὶ ἡμῶν, ἵνα ὁ Θεὸς ἀνοίξῃ ἡμῖν θύραν τοῦ λόγου, λαλῆσαι τὸ μυστήριον τοῦ Χριστοῦ, δι' ὃ καὶ δέδεμαι, Κολ. 4,3 να προσεύχεστε συγχρόνως και για μας, για να μας ανοίξει ο Θεός θύρα για το λόγο του, ώστε να κηρύξουμε το μυστήριο του Χριστού, για το οποίο και είμαι δεμένος, Κολ. 4,4 ἵνα φανερώσω αὐτὸ ὡς δεῖ με λαλῆσαι. Κολ. 4,4 για να το φανερώσω και όπως πρέπει να μιλήσω. Κολ. 4,5 ᾿Εν σοφίᾳ περιπατεῖτε πρὸς τοὺς ἔξω, τὸν καιρὸν ἐξαγοραζόμενοι. Κολ. 4,5 Με σοφία να περπατάτε προς τους έξω, εξαγοράζοντας για τον εαυτό σας τον καιρό. Κολ. 4,6 ὁ λόγος ὑμῶν πάντοτε ἐν χάριτι, ἅλατι ἠρτυμένος, εἰδέναι πῶς δεῖ ὑμᾶς ἑνὶ ἑκάστῳ ἀποκρίνεσθαι. Κολ. 4,6 Ο λόγος σας να είναι πάντοτε με χάρη, με αλάτι αρτυμένος, ώστε να ξέρετε πώς πρέπει σε καθέναν ξεχωριστά να αποκρίνεστε. Κολ. 4,7 Τὰ κατ' ἐμὲ πάντα γνωρίσει ὑμῖν Τυχικὸς ὁ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ πιστὸς διάκονος καὶ σύνδουλος ἐν Κυρίῳ, Κολ. 4,7 Όλα τα σχετικά μ’ εμένα θα σας τα γνωρίσει ο Τυχικός, ο αγαπητός αδελφός και πιστός διάκονος και σύνδουλος στον Κύριο, Κολ. 4,8 ὃν ἔπεμψα πρὸς ὑμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο, ἵνα γνῷ τὰ περὶ ὑμῶν καὶ παρακαλέσῃ τὰς καρδίας ὑμῶν, Κολ. 4,8 τον οποίο έστειλα προς εσάς ακριβώς γι’ αυτό, για να γνωρίσετε τα σχετικά μ’ εμάς και για να ενθαρρύνει τις καρδιές σας, Κολ. 4,9 σὺν ᾿Ονησίμῳ τῷ πιστῷ καὶ ἀγαπητῷ ἀδελφῷ, ὅς ἐστιν ἐξ ὑμῶν· πάντα ὑμῖν γνωριοῦσι τὰ ᾧδε. Κολ. 4,9 μαζί με τον Ονήσιμο, τον πιστό και αγαπητό αδελφό, ο οποίος είναι από τους δικούς σας. όλα όσα συμβαίνουν εδώ θα σας τα γνωστοποιήσουν.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ
Κολ. 4,10 ᾿Ασπάζεται ὑμᾶς ᾿Αρίσταρχος ὁ συναιχμάλωτός μου, καὶ Μᾶρκος ὁ ἀνεψιὸς Βαρνάβα, περὶ οὗ ἐλάβετε ἐντολάς· ἐὰν ἔλθῃ πρὸς ὑμᾶς, δέξασθε αὐτόν, Κολ. 4,10 Σας χαιρετά ο Αρίσταρχος, ο συναιχμάλωτός μου, και ο Μάρκος, ο εξάδελφος του Βαρνάβα για τον οποίο λάβατε εντολές, αν έρθει προς εσάς, να τον δεχτείτε, Κολ. 4,11 καὶ ᾿Ιησοῦς ὁ λεγόμενος ᾿Ιοῦστος, οἱ ὄντες ἐκ περιτομῆς, οὗτοι μόνοι συνεργοὶ εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, οἵτινες ἐγενήθησάν μοι παρηγορία. Κολ. 4,11 και ο Ιησούς, ο λεγόμενος Ιούστος, οι οποίοι είναι από τους περιτμημένους. Αυτοί είναι οι μόνοι συνεργάτες μου στη βασιλεία του Θεού, οι οποίοι μου έγιναν παρηγοριά. Κολ. 4,12 ἀσπάζεται ὑμᾶς ᾿Επαφρᾶς ὁ ἐξ ὑμῶν, δοῦλος Χριστοῦ, πάντοτε ἀγωνιζόμενος ὑπὲρ ὑμῶν ἐν ταῖς προσευχαῖς, ἵνα στῆτε τέλειοι καὶ πεπληρωμένοι ἐν παντὶ θελήματι τοῦ Θεοῦ· Κολ. 4,12 Σας χαιρετά ο Επαφράς, που είναι από τους δικούς σας, δούλος του Χριστού Ιησού, που πάντοτε αγωνίζεται για σας στις προσευχές, για να σταθείτε τέλειοι και πλήρως βεβαιωμένοι σε κάθε θέλημα του Θεού. Κολ. 4,13 μαρτυρῶ γὰρ αὐτῷ ὅτι ἔχει ζῆλον πολὺν ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῶν ἐν Λαοδικείᾳ καὶ τῶν ἐν ῾Ιεραπόλει. Κολ. 4,13 Γιατί μαρτυρώ γι’ αυτόν ότι έχει πολύ πόνο για σας και γι’ αυτούς που είναι στη Λαοδίκεια και γι’ αυτούς που είναι στην Ιεράπολη. Κολ. 4,14 ἀσπάζεται ὑμᾶς Λουκᾶς ὁ ἰατρὸς ὁ ἀγαπητὸς καὶ Δημᾶς. Κολ. 4,14 Σας χαιρετά ο Λουκάς, ο γιατρός ο αγαπητός, και ο Δημάς. Κολ. 4,15 ἀσπάσασθε τοὺς ἐν Λαοδικείᾳ ἀδελφοὺς καὶ Νυμφᾶν καὶ τὴν κατ' οἶκον αὐτοῦ ἐκκλησίαν· Κολ. 4,15 Χαιρετήστε τους αδελφούς που είναι στη Λαοδίκεια, και το Νυμφά και την κατ’ οίκο του εκκλησία. Κολ. 4,16 καὶ ὅταν ἀναγνωσθῇ παρ' ὑμῖν ἡ ἐπιστολή, ποιήσατε ἵνα καὶ ἐν τῇ Λαοδικέων ἐκκλησίᾳ ἀναγνωσθῇ, καὶ τὴν ἐκ Λαοδικείας ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀναγνῶτε. Κολ. 4,16 Και όταν διαβαστεί μπροστά σας η επιστολή, κάντε ώστε να διαβαστεί και στην εκκλησία των Λαοδικαίων, όπως και την επιστολή από τη Λαοδίκεια να διαβάσετε κι εσείς. Κολ. 4,17 καὶ εἴπατε ᾿Αρχίππῳ· βλέπε τὴν διακονίαν ἣν παρέλαβες ἐν Κυρίῳ, ἵνα αὐτὴν πληροῖς. Κολ. 4,17 Και πείτε στον Άρχιππο: «Πρόσεχε τη διακονία που παράλαβες μέσω του Κυρίου, για να την εκπληρώνεις». Κολ. 4,18 ῾Ο ἀσπασμὸς τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου. μνημονεύετέ μου τῶν δεσμῶν. ῾Η χάρις μεθ' ὑμῶν· ἀμήν. Κολ. 4,18 Ο χαιρετισμός γίνεται με το δικό μου χέρι, του Παύλου. Να θυμάστε τα δεσμά μου. Η χάρη ας είναι μαζί σας.