Προς Τιμόθεο Α'

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α' 1

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

---

Τιμ. Α' 1,1 Παῦλος, ἀπόστολος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ κατ' ἐπιταγὴν Θεοῦ σωτῆρος ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τῆς ἐλπίδος ἡμῶν, Τιμ. Α' 1,1 Παύλος, απόστολος του Χριστού Ιησού κατά διαταγή του Θεού σωτήρα μας και του Χριστού Ιησού, της ελπίδας μας, Τιμ. Α' 1,2 Τιμοθέῳ γνησίῳ τέκνῳ ἐν πίστει· χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Χριστοῦ ᾿Ιησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν. Τιμ. Α' 1,2 προς τον Τιμόθεο, γνήσιο τέκνο μου στην πίστη. Χάρη, έλεος, ειρήνη από το Θεό Πατέρα και το Χριστό Ιησού τον Κύριό μας.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΨΕΥΔΟΔΙΔΑΣΚΑΛΩΝ

---

Τιμ. Α' 1,3 Καθὼς παρεκάλεσά σε προσμεῖναι ἐν ᾿Εφέσῳ, πορευόμενος εἰς Μακεδονίαν, ἵνα παραγγείλῃς τισὶ μὴ ἑτεροδιδασκαλεῖν Τιμ. Α' 1,3 Καθώς σε παρακάλεσα, όταν πορευόμουνα στη Μακεδονία, παράμεινε στην Έφεσο, για να παραγγείλεις σε μερικούς να μη διδάσκουν διαφορετικά Τιμ. Α' 1,4 μηδὲ προσέχειν μύθοις καὶ γενεαλογίαις ἀπεράντοις, αἵτινες ζητήσεις παρέχουσι μᾶλλον ἢ οἰκονομίαν Θεοῦ τὴν ἐν πίστει· Τιμ. Α' 1,4 μήτε να προσέχουν σε μύθους και σε γενεαλογίες απέραντες, οι οποίες προκαλούν μάλλον άσκοπες αναζητήσεις παρά βοηθούν τη διαχείριση του έργου του Θεού που βασίζεται στην πίστη. Τιμ. Α' 1,5 τὸ δὲ τέλος τῆς παραγγελίας ἐστὶν ἀγάπη ἐκ καθαρᾶς καρδίας καὶ συνειδήσεως ἀγαθῆς καὶ πίστεως ἀνυποκρίτου, Τιμ. Α' 1,5 Ενώ ο σκοπός της παραγγελίας του Θεού είναι αγάπη από καθαρή καρδιά και συνείδηση αγαθή και πίστη ανυπόκριτη, Τιμ. Α' 1,6 ὧν τινες ἀστοχήσαντες ἐξετράπησαν εἰς ματαιολογίαν, Τιμ. Α' 1,6 στις οποίες μερικοί αστόχησαν και εκτράπηκαν σε ματαιολογία, Τιμ. Α' 1,7 θέλοντες εἶναι νομοδιδάσκαλοι, μὴ νοοῦντες μήτε ἃ λέγουσι μήτε περὶ τίνων διαβεβαιοῦνται. Τιμ. Α' 1,7 θέλοντας να είναι νομοδιδάσκαλοι, χωρίς να καταλαβαίνουν μήτε αυτά που λένε μήτε για ποια πράγματα διαβεβαιώνουν. Τιμ. Α' 1,8 Οἴδαμεν δὲ ὅτι καλὸς ὁ νόμος, ἐάν τις αὐτῷ νομίμως χρῆται, Τιμ. Α' 1,8 Ξέρουμε όμως ότι είναι καλός ο νόμος, αν κάποιος τον χρησιμοποιεί σύμφωνα με το σκοπό του νόμου, Τιμ. Α' 1,9 εἰδὼς τοῦτο, ὅτι δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται, ἀνόμοις δὲ καὶ ἀνυποτάκτοις, ἀσεβέσι καὶ ἁμαρτωλοῖς, ἀνοσίοις καὶ βεβήλοις, πατρολῴαις καὶ μητρολῴαις, ἀνδροφόνοις, Τιμ. Α' 1,9 ξέροντας αυτό: ότι για τον δίκαιο ο νόμος δεν τίθεται, αλλά για τους άνομους και για τους ανυπότακτους, για τους ασεβείς και για τους αμαρτωλούς, για τους ανόσιους και για τους βέβηλους, για τους πατροκτόνους και για τους μητροκτόνους, για τους φονιάδες, Τιμ. Α' 1,10 πόρνοις, ἀρσενοκοίταις, ἀνδραποδισταῖς, ψεύσταις, ἐπιόρκοις, καὶ εἴ τι ἕτερον τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ ἀντίκειται, Τιμ. Α' 1,10 για τους πόρνους, για τους αρσενοκοίτες, για τους δουλέμπορους, για τους ψεύτες, για τους επίορκους και για ότι άλλο αντιτίθεται στην υγιή διδασκαλία, Τιμ. Α' 1,11 κατὰ τὸ εὐαγγέλιον τῆς δόξης τοῦ μακαρίου Θεοῦ, ὃ ἐπιστεύθην ἐγώ. Τιμ. Α' 1,11 κατά το ευαγγέλιο της δόξας του μακάριου Θεού, το οποίο εμπιστεύτηκε σ’ εμένα.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

---

Τιμ. Α' 1,12 Καὶ χάριν ἔχω τῷ ἐνδυναμώσαντί με Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ὅτι πιστόν με ἡγήσατο, θέμενος εἰς διακονίαν Τιμ. Α' 1,12 Ευχαριστώ αυτόν που με ενδυνάμωσε, το Χριστό Ιησού τον Κύριό μας, γιατί με θεώρησε πιστό και με έθεσε σε διακονία, Τιμ. Α' 1,13 τὸν πρότερον ὄντα βλάσφημον καὶ διώκτην καί ὑβριστήν· ἀλλ' ἠλεήθην, ὅτι ἀγνοῶν ἐποίησα ἐν ἀπιστίᾳ, Τιμ. Α' 1,13 εμένα που πρωτύτερα ήμουν βλάστημος και διώκτης και υβριστής. Αλλά ελεήθηκα, επειδή αγνοώντας το έκανα μέσα στην απιστία. Τιμ. Α' 1,14 ὑπερεπλεόνασε δὲ ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν μετὰ πίστεως καὶ ἀγάπης τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. Τιμ. Α' 1,14 Και υπερπλεόνασε η χάρη του Κυρίου μας μαζί με πίστη και αγάπη που υπάρχει σε κοινωνία με το Χριστό Ιησού. Τιμ. Α' 1,15 Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅτι Χριστὸς ᾿Ιησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ· Τιμ. Α' 1,15 Αξιόπιστος είναι αυτός ο λόγος και άξιος πλήρους αποδοχής: ότι ο Χριστός Ιησούς ήρθε στον κόσμο να σώσει αμαρτωλούς, των οποίων πρώτος είμαι εγώ. Τιμ. Α' 1,16 ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἠλεήθην, ἵνα ἐν ἐμοὶ πρώτῳ ἐνδείξηται ᾿Ιησοῦς Χριστὸς τὴν πᾶσαν μακροθυμίαν, πρὸς ὑποτύπωσιν τῶν μελλόντων πιστεύειν ἐπ' αὐτῷ εἰς ζωὴν αἰώνιον. Τιμ. Α' 1,16 Αλλά γι’ αυτό ελεήθηκα, για να δείξει πρώτα σ’ εμένα ο Χριστός Ιησούς όλη τη μακροθυμία του, για να είμαι πρότυπο σ’ αυτούς που μέλλουν να πιστεύουν σ’ αυτόν για να έχουν ζωή αιώνια. Τιμ. Α' 1,17 Τῷ δὲ βασιλεῖ τῶν αἰώνων, ἀφθάρτῳ, ἀοράτῳ, μόνῳ σοφῷ Θεῷ, τιμὴ καὶ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. Τιμ. Α' 1,17 Και στο βασιλιά των αιώνων, τον άφθαρτο, τον αόρατο, το μόνο Θεό, ας είναι τιμή και δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν. Τιμ. Α' 1,18 Ταύτην τὴν παραγγελίαν παρατίθεμαί σοι, τέκνον Τιμόθεε, κατὰ τὰς προαγούσας ἐπὶ σὲ προφητείας, ἵνα στρατεύῃ ἐν αὐταῖς τὴν καλὴν στρατείαν, Τιμ. Α' 1,18 Αυτήν την παραγγελία σού παραθέτω, τέκνο μου Τιμόθεε, σύμφωνα με τις προηγούμενες προφητείες για σένα, για να στρατεύεσαι με αυτές στην καλή εκστρατεία, Τιμ. Α' 1,19 ἔχων πίστιν καὶ ἀγαθὴν συνείδησιν, ἥν τινες ἀπωσάμενοι περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγησαν· Τιμ. Α' 1,19 έχοντας πίστη και αγαθή συνείδηση, την οποία μερικοί απώθησαν και ναυάγησαν ως προς την πίστη. Τιμ. Α' 1,20 ὧν ἐστιν ῾Υμέναιος καὶ ᾿Αλέξανδρος, οὓς παρέδωκα τῷ σατανᾷ, ἵνα παιδευθῶσι μὴ βλασφημεῖν. Τιμ. Α' 1,20 Από αυτούς είναι ο Υμέναιος και ο Αλέξανδρος, τους οποίους παράδωσα στο Σατανά, για να παιδευτούν ώστε να μη βλαστημούν.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α' 2

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΑΤΡΕΙΑ

---

Τιμ. Α' 2,1 Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων, Τιμ. Α' 2,1 Προτρέπω, λοιπόν, πρώτα απ’ όλα να γίνονται δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, ευχαριστίες για όλους τους ανθρώπους, Τιμ. Α' 2,2 ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι. Τιμ. Α' 2,2 για τους βασιλιάδες και για όλους όσοι είναι σε θέσεις υπεροχής, για να περνούμε ήρεμο και ήσυχο βίο με όλη την ευσέβεια και τη σεμνότητα. Τιμ. Α' 2,3 τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, Τιμ. Α' 2,3 Αυτό είναι καλό και αποδεκτό μπροστά στο σωτήρα μας Θεό, Τιμ. Α' 2,4 ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν. Τιμ. Α' 2,4 ο οποίος θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και να έρθουν σε επίγνωση της αλήθειας. Τιμ. Α' 2,5 εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς ᾿Ιησοῦς, Τιμ. Α' 2,5 Γιατί ένας Θεός υπάρχει, ένας και μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, ο άνθρωπος Χριστός Ιησούς, Τιμ. Α' 2,6 ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων, τὸ μαρτύριον καιροῖς ἰδίοις, Τιμ. Α' 2,6 ο οποίος έδωσε τον εαυτό του αντίλυτρο για όλους, τη μαρτυρία που δόθηκε στους δικούς του καθορισμένους καιρούς. Τιμ. Α' 2,7 εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ ἀπόστολος, ἀλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ, οὐ ψεύδομαι, διδάσκαλος ἐθνῶν ἐν πίστει καὶ ἀληθείᾳ. Τιμ. Α' 2,7 Σ’ αυτό τέθηκα εγώ κήρυκας και απόστολος, αλήθεια λέω, δεν ψεύδομαι, δάσκαλος των εθνών στην πίστη και την αλήθεια. Τιμ. Α' 2,8 Βούλομαι οὖν προσεύχεσθαι τοὺς ἄνδρας ἐν παντὶ τόπῳ, ἐπαίροντας ὁσίους χεῖρας χωρὶς ὀργῆς καὶ διαλογισμοῦ. Τιμ. Α' 2,8 Θέλω, λοιπόν, να προσεύχονται οι άντρες σε κάθε τόπο, υψώνοντας όσια χέρια χωρίς οργή και αμφιβολία. Τιμ. Α' 2,9 ὡσαύτως καὶ τὰς γυναῖκας ἐν καταστολῇ κοσμίῳ, μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεῖν ἑαυτάς, μὴ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῷ ἢ μαργαρίταις ἢ ἱματισμῷ πολυτελεῖ, Τιμ. Α' 2,9 Όμοια και οι γυναίκες με ενδυμασία κόσμια, με ντροπή και σωφροσύνη να κοσμούν τους εαυτούς τους. όχι με πλεξίματα μαλλιών και με χρυσαφικά ή με μαργαριτάρια ή με ιματισμό πολυτελή, Τιμ. Α' 2,10 ἀλλ' ὃ πρέπει γυναιξὶν ἐπαγγελλομέναις θεοσέβειαν, δι' ἔργων ἀγαθῶν. Τιμ. Α' 2,10 αλλά με ότι πρέπει σε γυναίκες που ομολογούν θεοσέβεια, με έργα αγαθά. Τιμ. Α' 2,11 Γυνὴ ἐν ἡσυχίᾳ μανθανέτω ἐν πάσῃ ὑποταγῇ· Τιμ. Α' 2,11 Η γυναίκα ας μαθαίνει με ησυχία, με όλη την υποταγή. Τιμ. Α' 2,12 γυναικὶ δὲ διδάσκειν οὐκ ἐπιτρέπω, οὐδὲ αὐθεντεῖν ἀνδρός, ἀλλ' εἶναι ἐν ἡσυχίᾳ. Τιμ. Α' 2,12 Και δεν επιτρέπω στη γυναίκα να διδάσκει ούτε να αφεντεύει στον άντρα, αλλά να είναι ήσυχη. Τιμ. Α' 2,13 ᾿Αδὰμ γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη, εἶτα Εὔα· Τιμ. Α' 2,13 Γιατί ο Αδάμ πλάστηκε πρώτος, έπειτα η Εύα. Τιμ. Α' 2,14 καὶ ᾿Αδὰμ οὐκ ἠπατήθη, ἡ δὲ γυνὴ ἀπατηθεῖσα ἐν παραβάσει γέγονε· Τιμ. Α' 2,14 Και ο Αδάμ δεν απατήθηκε, αλλά η γυναίκα εξαπατήθηκε και έπεσε σε παράβαση. Τιμ. Α' 2,15 σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας, ἐὰν μείνωσιν ἐν πίστει καὶ ἀγάπῃ καὶ ἁγιασμῷ μετὰ σωφροσύνης. Τιμ. Α' 2,15 Θα σωθεί όμως διαμέσου της τεκνογονίας, αν μείνουν στην πίστη και στην αγάπη και στον αγιασμό με σωφροσύνη.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α' 3

ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

---

Τιμ. Α' 3,1 Πιστὸς ὁ λόγος· εἴ τις ἐπισκοπῆς ὀρέγεται, καλοῦ ἔργου ἐπιθυμεῖ. Τιμ. Α' 3,1 Αξιόπιστος είναι αυτός ο λόγος: αν κάποιος ορέγεται επισκοπή, επιθυμεί ένα καλό έργο. Τιμ. Α' 3,2 δεῖ οὖν τὸν ἐπίσκοπον ἀνεπίληπτον εἶναι, μιᾶς γυναικὸς ἄνδρα, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν, Τιμ. Α' 3,2 Πρέπει λοιπόν ο επίσκοπος να είναι ανεπίληπτος, μιας γυναίκας άντρας, νηφάλιος, σώφρονας, κόσμιος, φιλόξενος, διδακτικός, Τιμ. Α' 3,3 μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ, ἀλλ' ἐπιεικῆ, ἄμαχον, ἀφιλάργυρον, Τιμ. Α' 3,3 όχι φιλόκρασος, να μη δέρνει, να μην είναι αισχροκερδής . αλλά να είναι επιεικής, άμαχος, αφιλάργυρος, Τιμ. Α' 3,4 τοῦ ἰδίου οἴκου καλῶς προϊστάμενον, τέκνα ἔχοντα ἐν ὑποταγῇ μετὰ πάσης σεμνότητος· Τιμ. Α' 3,4 να διευθύνει καλά το δικό του οίκο, παιδιά να έχει σε υποταγή με κάθε σεμνότητα Τιμ. Α' 3,5 εἰ δέ τις τοῦ ἰδίου οἴκου προστῆναι οὐκ οἶδε, πῶς ἐκκλησίας Θεοῦ ἐπιμελήσεται; Τιμ. Α' 3,5 εξάλλου αν κάποιος δεν ξέρει να διευθύνει το δικό του οίκο, πώς θα επιμεληθεί την εκκλησία του Θεού; Τιμ. Α' 3,6 μὴ νεόφυτον, ἵνα μὴ τυφωθεὶς εἰς κρῖμα ἐμπέσῃ τοῦ διαβόλου. Τιμ. Α' 3,6 Να μην είναι νεοφώτιστος, για να μη θολώσει από υπερηφάνεια και πέσει σε καταδίκη του διαβόλου. Τιμ. Α' 3,7 δεῖ δὲ αὐτόν καὶ μαρτυρίαν καλὴν ἔχειν ἀπὸ τῶν ἔξωθεν, ἵνα μὴ εἰς ὀνειδισμὸν ἐμπέσῃ καὶ παγίδα τοῦ διαβόλου. Τιμ. Α' 3,7 Πρέπει επίσης να έχει και καλή μαρτυρία από τους έξω, για να μην πέσει σε κατηγορία και σε παγίδα του διαβόλου. Τιμ. Α' 3,8 Διακόνους ὡσαύτως σεμνούς, μὴ διλόγους, μὴ οἴνῳ πολλῷ προσέχοντας, μὴ αἰσχροκερδεῖς, Τιμ. Α' 3,8 Οι διάκονοι ομοίως να είναι σεμνοί, όχι διπρόσωποι, να μη δίνονται σε πολύ κρασί, να μην είναι αισχροκερδείς, Τιμ. Α' 3,9 ἔχοντας τὸ μυστήριον τῆς πίστεως ἐν καθαρᾷ συνειδήσει. Τιμ. Α' 3,9 να κατέχουν το μυστήριο της πίστης με καθαρή συνείδηση. Τιμ. Α' 3,10 καὶ οὗτοι δὲ δοκιμαζέσθωσαν πρῶτον, εἶτα διακονείτωσαν ἀνέγκλητοι ὄντες. Τιμ. Α' 3,10 Και αυτοί, λοιπόν, ας δοκιμάζονται πρώτα, έπειτα ας διακονούν αν είναι ακατηγόρητοι. Τιμ. Α' 3,11 γυναῖκας ὡσαύτως σεμνάς, μὴ διαβόλους, νηφαλίους, πιστὰς ἐν πᾶσι. Τιμ. Α' 3,11 Οι γυναίκες ομοίως να είναι σεμνές, να μη διαβάλλουν, να είναι νηφάλιες, πιστές σε όλα. Τιμ. Α' 3,12 διάκονοι ἔστωσαν μιᾶς γυναικὸς ἄνδρες, τέκνων καλῶς προϊστάμενοι καὶ τῶν ἰδίων οἴκων. Τιμ. Α' 3,12 Οι διάκονοι να είναι μιας γυναίκας άντρες, να διευθύνουν καλά τα παιδιά τους και τους δικούς τους οίκους. Τιμ. Α' 3,13 οἱ γὰρ καλῶς διακονήσαντες βαθμὸν ἑαυτοῖς καλὸν περιποιοῦνται καὶ πολλὴν παρρησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. Τιμ. Α' 3,13 Γιατί εκείνοι που διακόνησαν καλά αποκτούν για τους εαυτούς τους καλή θέση στην εκκλησία και πολλή παρρησία στην πίστη που είναι στο Χριστό Ιησού.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ

---

Τιμ. Α' 3,14 Ταῦτά σοι γράφω ἐλπίζων ἐλθεῖν πρός σε τάχιον· Τιμ. Α' 3,14 Αυτά σου γράφω, ελπίζοντας να έρθω προς εσένα γρήγορα. Τιμ. Α' 3,15 ἐὰν δὲ βραδύνω, ἵνα εἰδῇς πῶς δεῖ ἐν οἴκῳ Θεοῦ ἀναστρέφεσθαι, ἥτις ἐστὶν ἐκκλησία Θεοῦ ζῶντος, στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας. Τιμ. Α' 3,15 Αν όμως βραδύνω, να ξέρεις πώς πρέπει να συμπεριφέρεται κανείς μέσα στον οίκο του Θεού, που είναι η εκκλησία του ζωντανού Θεού, στύλος και βάση της αλήθειας. Τιμ. Α' 3,16 καὶ ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶ τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ. Τιμ. Α' 3,16 Και ομολογουμένως είναι μεγάλο το μυστήριο της ευσέβειάς μας: Αυτός φανερώθηκε μέσα στη σάρκα, δικαιώθηκε με το Πνεύμα, φανερώθηκε στους αγγέλους, κηρύχτηκε στα έθνη, έγινε πιστευτός στον κόσμο, αναλήφτηκε με δόξα.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α' 4

ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ

---

Τιμ. Α' 4,1 Τὸ δὲ Πνεῦμα ρητῶς λέγει ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς πίστεως, προσέχοντες πνεύμασι πλάνοις καὶ διδασκαλίαις δαιμονίων, Τιμ. Α' 4,1 Αλλά το Πνεύμα ρητά λέει ότι σε υστερινούς καιρούς θα αποστατήσουν μερικοί από την πίστη, προσέχοντας σε πνεύματα πλάνης και σε διδασκαλίες δαιμονίων, Τιμ. Α' 4,2 ἐν ὑποκρίσει ψευδολόγων, κεκαυστηριασμένων τὴν ἰδίαν συνείδησιν, Τιμ. Α' 4,2 με την υποκρισία ψευδολόγων, που έχουν καυτηριασμένη τη δική τους συνείδηση, Τιμ. Α' 4,3 κωλυόντων γαμεῖν, ἀπέχεσθαι βρωμάτων, ἃ ὁ Θεὸς ἔκτισεν εἰς μετάληψιν μετὰ εὐχαριστίας τοῖς πιστοῖς καὶ ἐπεγνωκόσι τὴν ἀλήθειαν. Τιμ. Α' 4,3 οι οποίοι εμποδίζουν το γάμο και διατάζουν αποχή από φαγητά, που ο Θεός τα δημιούργησε, για να τα λαβαίνουν με ευχαριστία αυτοί που είναι πιστοί και που έχουν γνωρίσει καλά την αλήθεια. Τιμ. Α' 4,4 ὅτι πᾶν κτίσμα Θεοῦ καλόν, καὶ οὐδὲν ἀπόβλητον μετὰ εὐχαριστίας λαμβανόμενον· Τιμ. Α' 4,4 Επειδή κάθε κτίσμα του Θεού είναι καλό και τίποτα δεν είναι απορρίψιμο, όταν λαβαίνεται με ευχαριστία. Τιμ. Α' 4,5 ἁγιάζεται γὰρ διὰ λόγου Θεοῦ καὶ ἐντεύξεως. Τιμ. Α' 4,5 γιατί αγιάζεται με το λόγο του Θεού και την προσευχή.

Ο ΚΑΛΟΣ ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

---

Τιμ. Α' 4,6 Ταῦτα ὑποτιθέμενος τοῖς ἀδελφοῖς καλὸς ἔσῃ διάκονος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἐντρεφόμενος τοῖς λόγοις τῆς πίστεως καὶ τῆς καλῆς διδασκαλίας ᾗ παρηκολούθηκας. Τιμ. Α' 4,6 Υποδεικνύοντας αυτά στους αδελφούς θα είσαι καλός διάκονος του Χριστού Ιησού, γιατί θα ανατρέφεσαι με τα λόγια της πίστης και της καλής διδασκαλίας που έχεις παρακολουθήσει. Τιμ. Α' 4,7 τοὺς δὲ βεβήλους καὶ γραώδεις μύθους παραιτοῦ, γύμναζε δὲ σεαυτὸν πρὸς εὐσέβειαν· Τιμ. Α' 4,7 Αλλά απόφευγε τους βέβηλους μύθους και όσους ταιριάζουν σε γριές. Και γύμναζε τον εαυτό σου στην ευσέβεια. Τιμ. Α' 4,8 ἡ γὰρ σωματικὴ γυμνασία πρὸς ὀλίγον ἐστὶν ὠφέλιμος, ἡ δὲ εὐσέβεια πρὸς πάντα ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίας ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης. Τιμ. Α' 4,8 Γιατί η σωματική γυμναστική είναι ωφέλιμη για λίγο, ενώ η ευσέβεια είναι ωφέλιμη για όλα, επειδή έχει ως συνέπεια υπόσχεση για τη ζωή την τωρινή και τη μελλοντική. Τιμ. Α' 4,9 πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος· Τιμ. Α' 4,9 Πιστός είναι αυτός ο λόγος και άξιος πλήρους αποδοχής. Τιμ. Α' 4,10 εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν. Τιμ. Α' 4,10 Επειδή γι’ αυτό κοπιάζουμε και αγωνιζόμαστε, γιατί έχουμε ελπίσει σε Θεό ζωντανό, ο οποίος είναι σωτήρας όλων των ανθρώπων, μάλιστα των πιστών. Τιμ. Α' 4,11 Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε. Τιμ. Α' 4,11 Αυτά παράγγελλε και δίδασκε. Τιμ. Α' 4,12 μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ. Τιμ. Α' 4,12 Κανείς ας μην καταφρονεί τη νεότητά σου, αλλά να γίνεις τύπος των πιστών στα λόγια, στη συμπεριφορά, στην αγάπη, στην πίστη, στην αγνότητα. Τιμ. Α' 4,13 ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ. Τιμ. Α' 4,13 Ωσότου να έρθω, προσηλώσου στην ανάγνωση των Γραφών, στην προτροπή, στη διδασκαλία. Τιμ. Α' 4,14 μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου. Τιμ. Α' 4,14 Μην αμελείς το χάρισμα που είναι μέσα σου, το οποίο σου δόθηκε μέσω προφητείας μαζί με την επίθεση των χεριών του πρεσβυτερίου. Τιμ. Α' 4,15 ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν. Τιμ. Α' 4,15 Αυτά μελέτα, σ’ αυτά να μένεις, για να είναι φανερή η προκοπή σου σε όλους. Τιμ. Α' 4,16 ἔπεχε σεαυτῷ καὶ τῇ διδασκαλίᾳ, ἐπίμενε αὐτοῖς· τοῦτο γὰρ ποιῶν καὶ σεαυτὸν σώσεις καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου. Τιμ. Α' 4,16 Πρόσεχε τον εαυτό σου και τη διδασκαλία. επίμενε σ’ αυτά. Γιατί κάνοντας αυτό, και τον εαυτό σου θα σώσεις και αυτούς που σε ακούν.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α' 5

ΦΡΟΝΤΙΔΕΣ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΙΣΤΩΝ

---

Τιμ. Α' 5,1 Πρεσβυτέρῳ μὴ ἐπιπλήξῃς, ἀλλὰ παρακάλει ὡς πατέρα, νεωτέρους ὡς ἀδελφούς, Τιμ. Α' 5,1 Πρεσβύτερο στην ηλικία μην τον επιπλήξεις, αλλά πρότρεπέ τον σαν πατέρα, τους νεότερους σαν αδελφούς, Τιμ. Α' 5,2 πρεσβυτέρας ὡς μητέρας, νεωτέρας ὡς ἀδελφὰς ἐν πάσῃ ἁγνείᾳ. Τιμ. Α' 5,2 τις πρεσβύτερες σαν μητέρες, τις νεότερες σαν αδελφές με όλη την αγνότητα. Τιμ. Α' 5,3 Χήρας τίμα τὰς ὄντως χήρας. Τιμ. Α' 5,3 Τις χήρες τίμα, αυτές που είναι πραγματικά χήρες. Τιμ. Α' 5,4 εἰ δέ τις χήρα τέκνα ἢ ἔκγονα ἔχει, μανθανέτωσαν πρῶτον τὸν ἴδιον οἶκον εὐσεβεῖν καὶ ἀμοιβὰς ἀποδιδόναι τοῖς προγόνοις· τοῦτο γάρ ἐστι καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Τιμ. Α' 5,4 Αν όμως κάποια χήρα έχει παιδιά ή εγγόνια, ας μαθαίνουν πρώτα να είναι ευσεβείς στο δικό τους οίκο και να αποδίδουν αμοιβές στους προγόνους. γιατί αυτό είναι αποδεκτό μπροστά στο Θεό. Τιμ. Α' 5,5 ἡ δὲ ὄντως χήρα καὶ μεμονωμένη ἤλπικεν ἐπὶ τὸν Θεὸν καὶ προσμένει ταῖς δεήσεσι καὶ ταῖς προσευχαῖς νυκτὸς καὶ ἡμέρας· Τιμ. Α' 5,5 Αλλά εκείνη που είναι πραγματικά χήρα και είναι μόνη, έχει ελπίσει στο Θεό και επιμένει στις δεήσεις και στις προσευχές νύχτα και ημέρα. Τιμ. Α' 5,6 ἡ δὲ σπαταλῶσα ζῶσα τέθνηκε. Τιμ. Α' 5,6 Εκείνη όμως που σπαταλά στην ασωτία, ενώ ζει, έχει πεθάνει. Τιμ. Α' 5,7 καὶ ταῦτα παράγγελλε, ἵνα ἀνεπίληπτοι ὦσιν. Τιμ. Α' 5,7 Και αυτά παράγγελλε, για να είναι ανεπίληπτες. Τιμ. Α' 5,8 εἰ δέ τις τῶν ἰδίων καὶ μάλιστα τῶν οἰκείων οὐ προνοεῖ, τὴν πίστιν ἤρνηται καὶ ἔστιν ἀπίστου χείρων. Τιμ. Α' 5,8 Και αν κάποιος δεν προνοεί για τους δικούς του και μάλιστα για τους οικείους του, έχει αρνηθεί την πίστη και είναι χειρότερος από άπιστο. Τιμ. Α' 5,9 Χήρα καταλεγέσθω μὴ ἔλαττον ἐτῶν ἑξήκοντα γεγονυῖα, ἑνὸς ἀνδρὸς γυνή, Τιμ. Α' 5,9 Ως χήρα ας καταγράφεται στον κατάλογο εκείνη που δεν είναι κάτω των εξήντα ετών, ενός άντρα γυναίκα, Τιμ. Α' 5,10 ἐν ἔργοις καλοῖς μαρτυρουμένη, εἰ ἐτεκνοτρόφησεν, εἰ ἐξενοδόχησεν, εἰ ἁγίων πόδας ἔνιψεν, εἰ θλιβομένοις ἐπήρκεσεν, εἰ παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ ἐπηκολούθησε. Τιμ. Α' 5,10 όταν τα καλά έργα της μαρτυρούνται, αν ανάθρεψε παιδιά, αν φιλοξένησε, αν ένιψε πόδια αγίων, αν βοήθησε θλιμμένους, αν επιδίωξε κάθε έργο αγαθό. Τιμ. Α' 5,11 νεωτέρας δὲ χήρας παραιτοῦ· ὅταν γὰρ καταστρηνιάσωσι τοῦ Χριστοῦ, γαμεῖν θέλουσιν, Τιμ. Α' 5,11 Τις νεότερες όμως χήρες απόφευγε να καταγράφεις. Γιατί, όταν ζήσουν ακόλαστα ενάντια στο Χριστό, θέλουν να παντρευτούν Τιμ. Α' 5,12 ἔχουσαι κρῖμα, ὅτι τὴν πρώτην πίστιν ἠθέτησαν· Τιμ. Α' 5,12 και πέφτουν σε κατάκριση, γιατί αθέτησαν την πρώτη τους συνθήκη. Τιμ. Α' 5,13 ἅμα δὲ καὶ ἀργαὶ μανθάνουσι περιερχόμεναι τὰς οἰκίας, οὐ μόνον δὲ ἀργαί, ἀλλὰ καὶ φλύαροι καὶ περίεργοι, λαλοῦσαι τὰ μὴ δέοντα. Τιμ. Α' 5,13 Συγχρόνως επίσης μαθαίνουν να γίνονται και αργές καθώς περιέρχονται στις οικίες, και όχι μόνο αργές αλλά και φλύαρες και περίεργες, μιλώντας όσα δεν πρέπει. Τιμ. Α' 5,14 βούλομαι οὖν νεωτέρας γαμεῖν, τεκνογονεῖν, οἰκοδεσποτεῖν, μηδεμίαν ἀφορμὴν διδόναι τῷ ἀντικειμένῳ λοιδορίας χάριν. Τιμ. Α' 5,14 Θέλω, λοιπόν, οι νεότερες να παντρεύονται, να γεννούν παιδιά, να γίνονται οικοδέσποινες, να μη δίνουν καμιά αφορμή στους αντίθετους για κακολογία. Τιμ. Α' 5,15 ἤδη γάρ τινες ἐξετράπησαν ὀπίσω τοῦ σατανᾶ. Τιμ. Α' 5,15 Γιατί ήδη μερικές εκτράπηκαν πίσω από το Σατανά. Τιμ. Α' 5,16 εἴ τις πιστὸς ἢ πιστὴ ἔχει χήρας, ἐπαρκείτω αὐταῖς, καὶ μὴ βαρείσθω ἡ ἐκκλησία, ἵνα ταῖς ὄντως χήραις ἐπαρκέσῃ. Τιμ. Α' 5,16 Αν κάποιος πιστός ή πιστή έχει χήρες, ας τις βοηθά και ας μην επιβαρύνεται η εκκλησία, για να βοηθήσει αυτές που είναι πραγματικά χήρες. Τιμ. Α' 5,17 Οἱ καλῶς προεστῶτες πρεσβύτεροι διπλῆς τιμῆς ἀξιούσθωσαν, μάλιστα οἱ κοπιῶντες ἐν λόγῳ καὶ διδασκαλίᾳ· Τιμ. Α' 5,17 Οι πρεσβύτεροι που υπήρξαν καλοί προϊστάμενοι ας αξιώνονται διπλή τιμή, μάλιστα εκείνοι που κοπιάζουν στο λόγο και στη διδασκαλία. Τιμ. Α' 5,18 λέγει γὰρ ἡ γραφή· βοῦν ἀλοῶντα οὐ φιμώσεις· καί· ἄξιος ὁ ἐργάτης τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ. Τιμ. Α' 5,18 Γιατί λέει η Γραφή: Βόδι που αλωνίζει δε θα το φιμώσεις. και: “Άξιος είναι ο εργάτης του μισθού του”. Τιμ. Α' 5,19 κατὰ πρεσβυτέρου κατηγορίαν μὴ παραδέχου, ἐκτὸς εἰ μὴ ἐπὶ δύο ἢ τριῶν μαρτύρων. Τιμ. Α' 5,19 Εναντίον πρεσβυτέρου μην αποδέχεσαι κατηγορία, εκτός αν βασίζεται πάνω σε δύο ή τρεις μάρτυρες. Τιμ. Α' 5,20 τοὺς ἁμαρτάνοντας ἐνώπιον πάντων ἔλεγχε, ἵνα καὶ οἱ λοιποὶ φόβον ἔχωσι. Τιμ. Α' 5,20 Εκείνους που αμαρτάνουν έλεγχέ τους μπροστά σε όλους, ώστε και οι υπόλοιποι να φοβούνται. Τιμ. Α' 5,21 διαμαρτύρομαι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ἐκλεκτῶν ἀγγέλων, ἵνα ταῦτα φυλάξῃς, χωρὶς προκρίματος μηδὲν ποιῶν κατὰ πρόσκλισιν. Τιμ. Α' 5,21 Σε ικετεύω μπροστά στο Θεό και στο Χριστό Ιησού και στους εκλεκτούς αγγέλους να φυλάξεις αυτά χωρίς προκατάληψη, μην κάνοντας τίποτα με μεροληψία. Τιμ. Α' 5,22 χεῖρας ταχέως μηδενὶ ἐπιτίθει, μηδὲ κοινώνει ἁμαρτίαις ἀλλοτρίαις· σεαυτὸν ἁγνὸν τήρει. Τιμ. Α' 5,22 Χέρια σε κανέναν μην επιθέτεις γρήγορα μήτε να συμμετέχεις σε ξένες αμαρτίες. τον εαυτό σου αγνό να τον τηρείς. Τιμ. Α' 5,23 Μηκέτι ὑδροπότει, ἀλλ' οἴνῳ ὀλίγῳ χρῶ διὰ τὸν στόμαχόν σου καὶ τὰς πυκνάς σου ἀσθενείας. Τιμ. Α' 5,23 Μην πίνεις πια συνεχώς νερό, αλλά να χρησιμοποιείς λίγο κρασί για το στομάχι σου και για τις συχνές σου ασθένειες. Τιμ. Α' 5,24 Τινῶν ἀνθρώπων αἱ ἁμαρτίαι πρόδηλοί εἰσι, προάγουσαι εἰς κρίσιν, τισὶ δὲ καὶ ἐπακολουθοῦσιν· Τιμ. Α' 5,24 Σε μερικούς ανθρώπους οι αμαρτίες τους είναι ολοφάνερες και προπορεύονται προς κατάκρισή τους, ενώ βεβαίως σε άλλους η φανέρωσή τους επακολουθεί. Τιμ. Α' 5,25 ὡσαύτως καὶ τὰ καλὰ ἔργα πρόδηλά ἐστι, καὶ τὰ ἄλλως ἔχοντα κρυβῆναι οὐ δύνανται. Τιμ. Α' 5,25 Ομοίως και τα έργα τα καλά είναι ολοφάνερα, αλλά και τα αλλιώτικα δε δύνανται να κρυφτούν.

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α' 6

ΟΙ ΔΟΥΛΟΙ

---

Τιμ. Α' 6,1 Ὅσοι εἰσὶν ὑπὸ ζυγὸν δοῦλοι, τοὺς ἰδίους δεσπότας πάσης τιμῆς ἀξίους ἡγείσθωσαν, ἵνα μὴ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ διδασκαλία βλασφημῆται. Τιμ. Α' 6,1 Όσοι είναι δούλοι κάτω από ζυγό ας θεωρούν τους δικούς τους δεσπότες άξιους κάθε τιμής, για να μη βλασφημείται το όνομα του Θεού και η διδασκαλία του. Τιμ. Α' 6,2 οἱ δὲ πιστοὺς ἔχοντες δεσπότας μὴ καταφρονείτωσαν, ὅτι ἀδελφοί εἰσιν, ἀλλὰ μᾶλλον δουλευέτωσαν, ὅτι πιστοί εἰσι καὶ ἀγαπητοὶ οἱ τῆς εὐεργεσίας ἀντιλαμβανόμενοι. Τιμ. Α' 6,2 Και εκείνοι που έχουν δεσπότες πιστούς ας μην τους καταφρονούν, επειδή είναι αδελφοί, αλλά περισσότερο να δουλεύουν, γιατί είναι πιστοί και αγαπητοί εκείνοι που βοηθιούνται από την ευεργετική υπηρεσία τους.

ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ, Η ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ ΤΟΥΣ ΚΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ

---

Τιμ. Α' 6,3 Ταῦτα δίδασκε καὶ παρακάλει. εἴ τις ἑτεροδιδασκαλεῖ καὶ μὴ προσέρχεται ὑγιαίνουσι λόγοις τοῖς τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ τῇ κατ' εὐσέβειαν διδασκαλίᾳ, Τιμ. Α' 6,3 Αυτά δίδασκε και πρότρεπε. Αν κάποιος διδάσκει διαφορετικά και δεν ακολουθεί τους υγιείς λόγους που είναι του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και τη διδασκαλία που συμφωνεί με την ευσέβεια, Τιμ. Α' 6,4 τετύφωται, μηδὲν ἐπιστάμενος, ἀλλὰ νοσῶν περὶ ζητήσεις καὶ λογομαχίας, ἐξ ὧν γίνεται φθόνος, ἔρις, βλασφημίαι, ὑπόνοιαι πονηραί, Τιμ. Α' 6,4 είναι θολωμένος από υπερηφάνεια, δε γνωρίζει καλά τίποτε, αλλά νοσεί για συζητήσεις και λογομαχίες, από τις οποίες γίνεται φθόνος, έριδα, βλαστήμιες, υπόνοιες κακές, Τιμ. Α' 6,5 παραδιατριβαὶ διεφθαρμένων ἀνθρώπων τὸν νοῦν καὶ ἀπεστερημένων τῆς ἀληθείας, νομιζόντων πορισμὸν εἶναι τὴν εὐσέβειαν. ἀφίστασο ἀπὸ τῶν τοιούτων. Τιμ. Α' 6,5 συνεχείς διαπληκτισμοί ανθρώπων διεφθαρμένων στο νου και που έχουν στερηθεί την αλήθεια, οι οποίοι νομίζουν πως η ευσέβεια είναι πορισμός κέρδους. Να απομακρύνεσαι από τέτοιους ανθρώπους. Τιμ. Α' 6,6 ῎Εστι δὲ πορισμὸς μέγας ἡ εὐσέβεια μετὰ αὐταρκείας. Τιμ. Α' 6,6 Είναι όμως μεγάλος πορισμός κέρδους η ευσέβεια μαζί με αυτάρκεια. Τιμ. Α' 6,7 οὐδὲν γὰρ εἰσηνέγκαμεν εἰς τὸν κόσμον, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι δυνάμεθα· Τιμ. Α' 6,7 Επειδή τίποτα δε φέραμε μέσα στον κόσμο, είναι φανερό ότι ούτε να φέρουμε κάτι έξω από αυτόν μπορούμε. Τιμ. Α' 6,8 ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ σκεπάσματα, τούτοις ἀρκεσθησόμεθα. Τιμ. Α' 6,8 Αν έχουμε λοιπόν διατροφές και σκεπάσματα, σ’ αυτά ας αρκεστούμε. Τιμ. Α' 6,9 οἱ δὲ βουλόμενοι πλουτεῖν ἐμπίπτουσιν εἰς πειρασμὸν καὶ παγίδα καὶ ἐπιθυμίας πολλὰς ἀνοήτους καὶ βλαβεράς, αἵτινες βυθίζουσι τοὺς ἀνθρώπους εἰς ὄλεθρον καὶ ἀπώλειαν. Τιμ. Α' 6,9 Εκείνοι όμως που θέλουν να πλουτίζουν πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα και επιθυμίες πολλές, ανόητες και βλαβερές, οι οποίες βυθίζουν τους ανθρώπους σε όλεθρο και σε απώλεια. Τιμ. Α' 6,10 ρίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία, ἧς τινες ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ τῆς πίστεως καὶ ἑαυτοὺς περιέπειραν ὀδύναις πολλαῖς. Τιμ. Α' 6,10 Γιατί ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία, για την οποία, επειδή μερικοί την ορέγονται, αποπλανήθηκαν από την πίστη και κατατρύπησαν τους εαυτούς τους με οδύνες πολλές.

ΤΕΛΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

---

Τιμ. Α' 6,11 Σὺ δέ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ταῦτα φεῦγε· δίωκε δὲ δικαιοσύνην, εὐσέβειαν, πίστιν, ἀγάπην, ὑπομονήν, πρᾳότητα. Τιμ. Α' 6,11 Εσύ όμως, ω άνθρωπε του Θεού, φεύγε από αυτά, και επιδίωκε δικαιοσύνη, ευσέβεια, πίστη, αγάπη, υπομονή, διάθεση πραότητας. Τιμ. Α' 6,12 ἀγωνίζου τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς πίστεως· ἐπιλαβοῦ τῆς αἰωνίου ζωῆς, εἰς ἣν καὶ ἐκλήθης καὶ ὡμολόγησας τὴν καλὴν ὁμολογίαν ἐνώπιον πολλῶν μαρτύρων. Τιμ. Α' 6,12 Αγωνίζου τον καλό αγώνα της πίστης. κράτησε την αιώνια ζωή, στην οποία καλέστηκες και για την οποία ομολόγησες την καλή ομολογία μπροστά σε πολλούς μάρτυρες. Τιμ. Α' 6,13 παραγγέλλω σοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τοῦ ζωοποιοῦντος τὰ πάντα καὶ Χριστοῦ ᾿Ιησοῦ τοῦ μαρτυρήσαντος ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου τὴν καλὴν ὁμολογίαν, Τιμ. Α' 6,13 Σου παραγγέλλω μπροστά στο Θεό, που ζωογονεί τα πάντα, και στο Χριστό Ιησού, που μαρτύρησε επί Ποντίου Πιλάτου την καλή ομολογία, Τιμ. Α' 6,14 τηρῆσαί σε τὴν ἐντολὴν ἄσπιλον, ἀνεπίληπτον μέχρι τῆς ἐπιφανείας τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, Τιμ. Α' 6,14 να τηρήσεις την εντολή άσπιλη και ανεπίληπτη μέχρι την επιφάνεια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τιμ. Α' 6,15 ἣν καιροῖς ἰδίοις δείξει ὁ μακάριος καὶ μόνος δυνάστης, ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ κύριος τῶν κυριευόντων, Τιμ. Α' 6,15 Την οποία θα δείξει στους δικούς του καθορισμένους καιρούς ο μακάριος και μόνος δυνάστης, ο βασιλιάς αυτών που βασιλεύουν και Κύριος αυτών που κυριαρχούν, Τιμ. Α' 6,16 ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν, φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὃν εἶδεν οὐδεὶς ἀνθρώπων οὐδὲ ἰδεῖν δύναται· ᾧ τιμὴ καὶ κράτος αἰώνιον· ἀμήν. Τιμ. Α' 6,16 ο μόνος που έχει αθανασία, που κατοικεί σε φως απρόσιτο, τον οποίο κανείς από τους ανθρώπους δεν είδε ούτε δύναται να τον δει. Σ’ αυτόν τιμή και εξουσία αιώνια! Αμήν. Τιμ. Α' 6,17 Τοῖς πλουσίοις ἐν τῷ νῦν αἰῶνι παράγγελλε μὴ ὑψηλοφρονεῖν, μηδὲ ἠλπικέναι ἐπὶ πλούτου ἀδηλότητι, ἀλλ' ἐν τῷ Θεῷ τῷ ζῶντι, τῷ παρέχοντι ἡμῖν πάντα πλουσίως εἰς ἀπόλαυσιν, Τιμ. Α' 6,17 Στους πλούσιους του τωρινού αιώνα παράγγελλε να μην υψηλοφρονούν μήτε να έχουν ελπίσει στην αβεβαιότητα του πλούτου, αλλά στο Θεό που μας παρέχει όλα πλούσια προς απόλαυση. Τιμ. Α' 6,18 ἀγαθοεργεῖν, πλουτεῖν ἐν ἔργοις καλοῖς, εὐμεταδότους εἶναι, κοινωνικούς, Τιμ. Α' 6,18 Να αγαθοεργούν, να πλουτίζουν σε έργα καλά, να είναι πρόθυμοι στο να δίνουν, κοινωνικοί, Τιμ. Α' 6,19 ἀποθησαυρίζοντας ἑαυτοῖς θεμέλιον καλὸν εἰς τὸ μέλλον, ἵνα ἐπιλάβωνται τῆς αἰωνίου ζωῆς. Τιμ. Α' 6,19 αποθησαυρίζοντας για τους εαυτούς τους ένα καλό θεμέλιο στο μέλλον, ώστε να κρατήσουν την πραγματική ζωή. Τιμ. Α' 6,20 ῏Ω Τιμόθεε, τὴν παρακαταθήκην φύλαξον, ἐκτρεπόμενος τὰς βεβήλους κενοφωνίας καὶ ἀντιθέσεις τῆς ψευδωνύμου γνώσεως, Τιμ. Α' 6,20 Ω Τιμόθεε, την παρακαταθήκη φύλαξε, αποφεύγοντας τα βέβηλα κούφια λόγια και τις αντιθέσεις της ψευδώνυμης γνώσης, Τιμ. Α' 6,21 ἥν τινες ἐπαγγελλόμενοι περὶ τὴν πίστιν ἠστόχησαν. ῾Η χάρις μετὰ σοῦ· ἀμήν. Τιμ. Α' 6,21 την οποία καθώς μερικοί επαγγέλλονται, ως προς την πίστη αστόχησαν. Η χάρη μαζί σας.