Κυριακή Δ΄ των Νηστειών (Ἰωάννου Ὁσίου τοῦ συγγραφέως τῆς Κλίμακος) - "Tο κενό - η Αιτία των Παθών"

Tο κενό - η Αιτία των Παθών

Σήμερα ο Κύριος μας είπε ότι το γένος του διαβόλου δεν φεύγει από τον άνθρωπο δεν απομακρύνεται από τον άνθρωπο το πνεύμα του πονηρού παρά μόνο με νηστεία και προσευχή. Και μας γεννάται η απορία· γιατί τόσο σημαντική η νηστεία και γιατί συνδυάζεται με την προσευχή. Πολύ απλά ο άνθρωπος ο πλεονέκτης, ο φαγάς -δηλώνει κάτι με αυτό είναι ένα σύμπτωμα- ότι είναι κενός μέσα του και προσπαθεί να γεμίσει με σκουπίδια. Η κάθε εξάρτηση η κάθε πλεονεξία έρχεται να καλύψει ένα κενό και αυτό είναι το πρόβλημα και όταν είσαι κενός άδειος δεν έχεις μέσα σου ζωή και πληρότητα είσαι έρμαιο του εχθρού σε κάνει ότι θέλει.

Για αυτό και κάθε μορφή εξάρτησης και τα πάθη που λέει κάποιος· ε και τι κάνω ένα τσιγαράκι ένα χασισάκι λίγο φαγάκι ποιον πειράζω γιατί είναι τόσο κακό. Δεν στέκεται ηθικιστικά το πνεύμα του θεού και τι σου λέει αυτό είναι καλό ή κακό απλά· βαθύτερα πάει. Ένας άνθρωπος που έχει μανία με κάτι για παράδειγμα τη γαστριμαργία έρχεται ασυνείδητα να καλύψει ένα κενό μέσα του, είναι άδειος, δεν ξέρει ο κακομοίρης πώς να το καλύψει και αρχίζω και κατεβάζει και τρώει και γεννιέται η γαστριμαργία ή η ανάγκη μας από τα πράγματα η πλεονεξία. Θέλουμε να κατακτούμε να κατακτούμε να βρίσκουμε να φτιάχνουμε. Τι δηλώνει αυτό· ένα κενό. Ή θέλουμε μία συναισθηματική κατοχύρωση, να μας αγαπούν όλοι, τι δείχνει αυτό· ένα κενό.

Και το πρόβλημα δεν είναι αυτό καθαυτό το σύμπτωμα, αλλά η αιτία που τον γεννά που είναι το κενό που είναι ότι δεν έχουμε ζωή μέσα μας και όταν δεν έχεις μέσα σου θα σου βρει διάβολος. Λένε κάποιοι ασκητές αν δεν έχεις δουλειά θα σου βρει ο διάβολος και μετά σε κάνει ότι θέλει.

Δεν μπορεί όμως αυτό να απομακρυνθεί αν δεν βρεις δεν λύση στη ρίζα του προβλήματος που λέει τι· νήστεψε. Αυτό που καλύπτει το κενό σου απέφυγε το για να φανεί η γύμνωση σου. Και τι να κάνεις τότε· να τη γεμίσεις πραγματικά με σωστό τρόπο. Ποιος είναι; ο Θεός, η προσευχή. Αδειάζω από αυτό για να φανεί η ένδεια μου η φτώχεια μου το κενό μου, να δω τι πραγματικά τι μου συμβαίνει για να γεμίσω τότε από ζωή και ζωήν ο Χριστός, και το Χριστό τον ελκύουμε με την προσευχή, δηλαδή τον ζητούμε στη ζωή μας

Αδειάζω λοιπόν τον εαυτό μου, είμαι αυτός που είμαι, αποδέχομαι την πραγματικότητά μου και ζητώ το έλεος του θεού και με την προσευχή πληρούται η ύπαρξη μου. Δεν μπορεί κανένα πάθος να ξεπεραστεί εάν αντί αυτού δεν γεμίσουμε την καρδιά μας με φως με Χριστό.

Όπως λέει και ο σοφός γέροντας Πορφύριος δεν νικιέται το κακό με κακό, αλλά με το φως· να γεμίσει η καρδιά μας φως, να γεμίσει η πληρότητα και θα φύγει το άχρηστο. Άρα η όλη η ζωή μας είναι βαδίσουμε θετικά να γεμίσουμε από Χριστό να βρούμε τον τρόπο να γεμίσουμε την καρδιά μας.

Για αυτό η σαρακοστή είναι μία μεγάλη ευκαιρία. Η πνευματική μελέτη δεν είναι ότι έκανα μανιακά έναν κανόνα και έκανα και την προσευχή μου, αλλά η πνευματική η τροφοδοσία η μελέτη η αναζήτηση είναι τρόποι να γεμίσει την καρδιά μου με αλήθεια με φως. Δεν μπορείς σε κάποιον να του πεις ή στον εαυτό μας κόψε κάτι εάν δεν γεμίσουμε από κάτι άλλο. Δεν μπορεί κάποιος να μην συζητάει με το λογισμό του εάν δεν γεμίσει η ζωή του με κάτι. Δεν είναι απλώς ένα άδειασμα. Όποιος το λέει αυτό, όποιο φιλοσοφικό σύστημα το λέει αυτό· να αδειάσουμε μόνο είναι ανόητοι. Αδειάζω, ναι πολύ ωραία αλλά από τι γεμίζω. Αυτό είναι το μέγιστο, και εμείς για αυτό γεμίζουμε ερχόμαστε σαν παλαβοί και κοινωνούμε σώμα και αίμα χριστού διαρκώς. Παλαβοί δηλαδή με μανία δεν ζω θεέ μου, τι θα κάνω άδειασα από πολλά αλλά αν δεν έρθεις εσύ δεν έχει νόημα και το άδειασμα.

Αδειάζω λοιπόν νηστεύω από τα του κόσμου, πράγματα, συναισθήματα, φαγητά όλα αυτά τα ψευτοπράματα που μπουκώνουν την ύπαρξή μας και δεν μένει χώρος για Θεό τα αδειάζω όλα αυτά , απεκδύομαι όλων αυτών όχι να μείνω ένας άνθρωπος στερημένος, -για αυτό το χειρότερο πράγμα είναι ο στερημένος χριστιανός που αδειάζει αλλά δεν γεμίζει από Χριστό.

Αδειάζουμε από όλα αυτά γιατί έχουμε άλλη προοπτική ζωής μέσα μας να γεμίσουμε από το φως να γεμίσουμε από τη χάρη του θεού, από την χαρά την πραγματική. Για αυτό μόνο ο χαριτωμένος άνθρωπος, ο χαρούμενος άνθρωπος δεν είναι ευάλωτος στα πάθη. Ο στεναχωρημένος ο μελαγχολικός ο στερημένος που λέει α-πα-πα τι κάνω τώρα μου στερούν τόσα πράγματα. Αυτός λίγο θα αντέξει, μετά θα ρθει με περισσότερη μανία στα πάθη. Χρειάζεται λοιπόν να το συνειδητοποιήσουμε αυτό, να αποφασίσουμε τι θέλουμε, ποιοι είμαστε και τι θέλουμε; θέλουμε ζωή ή θέλουμε να ξεμπερδεύουμε και με τα θρησκευτικά μας καθήκοντα λίγες μέρες σαρακοστή μεγάλη εβδομάδα και μετά την πορεία μας. Να κάνουμε μία τομή στη ζωή μας θα καταλάβουμε ποιοι είμαστε και τι θέλουμε και να δώσουμε κατεύθυνση στη ζωή.

Η νηστεία είναι μεγάλη ευλογία γιατί μας δίνει τη δυνατότητα να αποκαλυφθεί η πραγματικότητα μας για να την θεραπεύσουμε. Η θεραπεία είναι όχι δικές μας δυνάμεις αλλά το έλεος του θεού. Να στραφούμε πραγματικά στο έλεος του θεού. Δηλαδή νηστεία είναι θεραπεία και πνευματική αλλά ασφαλώς και του σώματος· αποτοξινώνεται ο άνθρωπος, αποτοξινώνεται όχι μόνο το σώμα αλλά κυρίως η ψυχή

Όλα αυτά που γεμίζουν ύπαρξή μας αντί του θεού αντίχριστα δηλαδή αντί της θέσεώς του χριστού και η αποτοξίνωση της υπάρξεώς μας, του προσώπου μας και αδειάζουμε από όλα αυτά για να είμαστε ελεύθεροι να του πούμε, εδώ είμαστε γιατί είναι ζηλότυπος εραστής ο Χριστός, μας θέλει αποκλειστικά δικούς του. Εάν το θελήσουμε, θα σου πει εγώ δεν σε αναγκάζω αλλά άμα θέλεις να είσαι δικός μου θα είσαι πραγματικά δικός μου, ολοκληρωτικά. Δεν παίζει, δεν είναι από δω και από κει γιατί ξέρει ότι αν είμαστε από δω και από κει θα ζούμε τίποτα, είμαστε πιο τρελοί από το είμαστε τελείως στην αμαρτία, ποιο παλαβοί, γιατί ξεγελούμε τον εαυτό μας νομίζουμε ότι ζούμε και δεν έχουμε ανάγκη της μετανοίας.

Ο Χριστός λοιπόν λέει· θέλεις να είσαι ολοκληρωτικά δικός μου; άδειασε, κάνε χώρο θέλω να ρθω να σε καταλάβω. Να γίνουμε το κατοικητήριο του, δηλαδή αυτό κάνει η εκκλησία· δεν μας κάνει σπουδαίους ανθρώπους με ικανότητες να αναπτύσσουμε καλλιεργούμε ας πούμε τις φυσικές μας ψυχοδιανοητικές μας καταστάσεις αλλά έρχεται να μας σχετίσει με το Χριστό και έρχεται όχι απλώς να μας συγχωρέσει αλλά να γίνουμε το κατοικητήριο του αυτή τη τιμή μας κάνει ο Θεός.

Ο τρόπος είναι ο τρόπος αυτός της ασκήσεως. Η νηστεία και προσευχή. Ο κόσμος πάσχει σήμερα και ο πολιτισμός γιατί τρέμει την άσκηση. Αλλά η άσκηση είναι ο μόνος τρόπος και ο δρόμος να συναντήσουμε αληθινά στην πραγματική ζωή που είναι ο Χριστός.